Οι καταστάσεις της ζωής, ο πόλεμος, η μετανάστευση, η ασθένεια, ο έρωτας, το διαζύγιο. Ο γάμος, οι εντάσεις, οι χαρές, οι λύπες, ο θάνατος. Οκτώ δεκαετίες, στιγμές από την καθημερινότητα μιας οικογένειας («θα μπορούσε να είναι η δική μου, θα μπορούσε να είναι η δική σου» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο) αποτελούν τον μίτο της διήγησης στο Κέρμα στον αέρα (εκδ. Καστανιώτη) της Τασούλας Επτακοίλη. Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο ενηλίκων της συγγραφέως (προηγήθηκαν μια προσωπική μαρτυρία, μια ποιητική συλλογή και τρία παιδικά), σύνθεση πιο πολυδιάστατη από τις προηγούμενες, εφόσον παρακολουθεί μία συγκεκριμένη ημέρα δέκα διαφορετικών πρωταγωνιστών.
«Κέρμα στον αέρα» αποκαλεί τον πόλεμο ο ήρωας της πρώτης ιστορίας. Δεν έχουμε να κάνουμε με μεμονωμένο χαρακτηρισμό. Ουσιαστικά πρόκειται για την εισαγωγή της κεντρικής θεματικής που επανέρχεται, άλλοτε εμφανώς, άλλοτε υπογείως, σε όλα τα κεφάλαια του βιβλίου: η τυχαιότητα ως απολύτως αστάθμητος παράγοντας του ανθρώπινου βίου. Ενας περίπατος στο λιμάνι που καταλήγει στον θάνατο, ένα ζώο που επανεμφανίζεται όντας χαμένο, ένα κύτταρο που βρίσκεται εκεί που δεν θα έπρεπε, ένα νήμα που κόβεται απότομα, αλλά και δύο άνθρωποι που συναρμόζονται τέλεια, μια εκτός προγράμματος εγκυμοσύνη που έρχεται τελικά ως επιστέγασμα της ένωσής τους. Και η ζωή συνεχίζεται. «Ζωή. Σαν πτήση με αεροπλάνο. Πετάς με ταχύτητα οκτακοσίων πενήντα χιλιομέτρων την ώρα και νομίζεις πως είσαι ακίνητος. Εχεις φτάσει πριν καλά καλά καταλάβεις πως έχεις ξεκινήσει».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
