Με τα αφηγήματά του Πικρούτσικα πικρούτσικα, που κυκλοφόρησαν το 2015 (δεύτερη έκδοση 2020), ο Θάνος Κάππας έδειξε να ανοίγει έναν προσωπικό, αυτοβιογραφικό κύκλο, βασισμένος στα ατομικά του βιώματα και τοποθετώντας εαυτόν στο εσωτερικό μιας μάλλον κλειστής επικράτειας. Ξέρουμε πως τα καθαρώς βιωματικά κείμενα οφείλουν να διαθέτουν έναν υψηλό βαθμό αντοχής αν θέλουν να διεκδικήσουν μια σταθερότερη θέση στη λογοτεχνία, πολλώ δε μάλλον που η λογοτεχνική παραγωγή των πολλών τελευταίων ετών βρίθει παρόμοιων δειγμάτων, θέτοντας εξαρχής τα περισσότερα έξω από οποιαδήποτε συζήτηση. Δεν είναι, όμως, αυτή η περίπτωση του Κάππα. Κατ’ αρχάς, διότι το βιβλίο με το οποίο έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα, σε ηλικία 53 ετών, συνιστά ένα από τα πλέον ευπρόσωπα της κατηγορίας του, κι ύστερα επειδή με το σημερινό βιβλίο του, τη συλλογή διηγημάτων Πώς πάνε τα πράγματα, σπεύδει να εγκαταλείψει τη βιωματική βάση της γραφής του, ανοίγοντας τα φτερά του για έναν ευρύτερο κόσμο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
