Πριν από την αφήγηση του αστυνομικού μυθιστορήματος Το ομορφότερο τέλος στον κόσμο του Πολυχρόνη Κουτσάκη (Χανιά,1974), υπάρχουν ως μότο μερικοί στίχοι (του συγγραφέα και άλλων) που κατά κάποιον τρόπο ειδοποιούν τον αναγνώστη πως θα διαβάσει μια ερωτική ιστορία με ηρωίδα κάποια αγαπημένη γυναίκα. Επίσης, υπάρχει και ένα απόφθεγμα του συγγραφέα που συμπυκνώνει την ουσία του μυθιστορήματος. Αφορά τους ανθρώπους που αγαπάμε, τον φόβο πως μπορεί να τους χάσουμε και την κόλαση που θα ζήσουμε, όταν τους ξαναβρούμε. Επομένως, η αστυνομική πλοκή είναι το πρόσχημα που χρησιμοποιεί ο Κουτσάκης για να μιλήσει για τον έρωτα δύο ανθρώπων, του Χρήστου Πάλλη, του ήρωα-αφηγητή, και της αγαπημένης του, της Μαριάννας Πετράκη, μιας φοιτήτριας που γνώρισε τυχαία σ’ ένα ταξίδι στα Χανιά. Πέρασαν μαζί δύο μαγικά χρόνια, ώσπου εκείνη σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.
Ο Πάλλης είναι πασίγνωστος ιδιωτικός ντετέκτιβ στην Αθήνα, έντιμος και μοναχικός, χωρίς ερωτική σχέση, επειδή μένει πιστός στη μνήμη της Μαριάννας. Ξαφνικά, δέχεται μια επίσκεψη που ανατρέπει τα πάντα: ένας εκπρόσωπος εφοπλιστή του δείχνει τη φωτογραφία της συζύγου του αφεντικού του που έχει εξαφανιστεί και του ζητάει να τη βρει, δίνοντάς του ένα σημαντικό χρηματικό ποσόν. Η γυναίκα στη φωτογραφία είναι η Μαριάννα, η οποία όμως πέθανε σε τροχαίο πριν από δέκα χρόνια. Σύμφωνα με πληροφορίες, όμως, δεν σκοτώθηκε και πήγε στην Κρήτη για να ξεφύγει από μια αιματηρή υπόθεση βεντέτας που κρατάει χρόνια και έχει πολλά θύματα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
