Τον Μάρτιο του 1918, ο ευτραφής Σεργκέι Εντελβάις, ένας διάσημος δερματολόγος από την Αγία Πετρούπολη, πεθαίνει «υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες» σε μια περίοδο κατά την οποία η γυναίκα του, η μανιώδης αγγλόφιλη Σοφία Ντμίτριεβνα, έμενε πλέον με τον γιο τους, τον Μάρτιν, κάπου κοντά στη Γιάλτα. Το συγκεκριμένο ζεύγος της εύπορης ρωσικής τάξης είχε χωρίσει, επί της ουσίας, κάπως εκκωφαντικά. Μεσολαβεί ύστερα το ξέσπασμα της Οκτωβριανής Επανάστασης και κατόπιν, το 1919, ο Μάρτιν και η μητέρα του, εξαντλημένοι οικονομικά, έχουν επιβιβαστεί σε ένα καναδέζικο φορτηγό πλοίο και εγκαταλείπουν τη χερσόνησο της Κριμαίας. Τελικός προορισμός τους είναι η Ελβετία, η καταφυγή στην ήρεμη οικία του καλόβολου και ευσυγκίνητου Γκένριχ Εντελβάις, εξαδέλφου του νεκρού συζύγου και πατέρα. Ο νεαρός Μάρτιν, ο πρωταγωνιστής στο μυθιστόρημα Δόξα του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, θα συλλογιστεί τη λέξη «εξόριστος» αργότερα, πολύ αργότερα, όταν θα εξελίσσεται πια εκείνη «η ευτυχισμένη και βασανιστική περιπλάνηση στην οποία μετατράπηκε η ζωή του».
Η λεπτότητα
των αποχρώσεων
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
