Φράση προσκλητική αλλά και συμπερασματική ο τίτλος, από ένα βιβλίο που συνιστά κάτι το πραγματικά ξεχωριστό. Και του οποίου η εξαντλητική και αψεγάδιαστη τεκμηρίωση παρέχει μάθημα διαγνωστικής ιστοριογραφίας. Ακόμα και με κάποιες διερωτήσεις που μπορεί να διατυπωθούν σε ό,τι αφορά την ανοικτή σχέση αιτίου και αιτιατού, στο πεδίο τόσο της εξηγητικής όσο και της κατανοητικής προσέγγισης, το έργο προκαλεί τον σεβασμό.
Το βιβλίο Η αγωγή του πολίτη. Η γαλλική παρουσία στο Ιόνιο (1797 – 1799) και το έθνος των Ελλήνων (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) υπερβαίνει κατά πολύ τόσο τη χωρική όσο και τη χρονική οριοθέτησή του. Από το εύρος του υποτίτλου δεν ξεφεύγει η πραγμάτευση ούτε χιλιοστό. Και τηρώντας την περιοδολόγηση που προτείνει, ανιχνεύει όπου είναι απαραίτητο και τις αθέατες διασυνδέσεις στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πεδίο. Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης – γιατί περί αυτού του διακεκριμένου ιστορικού πρόκειται – επιλέγει μία, θα έλεγα, προνομιακή χρονική διαδρομή μέσα από την οποία συγκεκριμενοποιείται ο κρίσιμος κατ’ αυτόν ρόλος της σύντομης, αλλά και θυελλώδους γαλλικής παρουσίας στο Ιόνιο. Παρουσία η οποία διαπιστώνεται και ως απόηχος και στον παρακείμενο ελλαδικό χώρο. Και όλα αυτά να δρουν σε ένα διεθνικότερο πλαίσιο όπου οι διάφορες «μικρές Γαλλίες», στην Ιταλία, στο Ιόνιο, στην Αίγυπτο, δείχνουν τις φιλελευθερίζουσες ανατρεπτικές ανησυχίες ως αργόσυρτες μετεπιπτώσεις της Γαλλικής Επανάστασης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
