«Κάποιος θα ελέγχει την πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα κι όλη τη γνώση. Θα ελέγχει τα πάντα. Ολα όσα χρειάζεται κάθε κυβέρνηση, κάθε εταιρεία και κάθε φουκαράς για να τα βγάλει πέρα μέσα στη μέρα. Θες όλα αυτά δηλαδή να τα ελέγχουν οι άλλοι;». Ο γκουρού αυτοβοήθειας Μαρκ Ντέβεροου, πρωταγωνιστής του Ουίσκυ Τάνγκο Φόξτροτ (εκδ. Πόλις) του Ντέιβιντ Σέιφερ, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο της διαδρομής του, ενώπιος ενωπίω με έναν από τους δύο πειρασμούς που θα αντιμετωπίσει στη διάρκεια του μυθιστορήματος. Τόσο ο ίδιος όσο και η υπάλληλος μη κυβερνητικής οργάνωσης Λεϊλά Μετζνούν και ο ασταθής ψυχολογικά Λίο Κρέιν θα βρεθούν στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας συνωμοσίας για την πλήρη υφαρπαγή κάθε πτυχής της ιδιωτικής ζωής της ανθρωπότητας, έργο σκιώδους συμμαχίας μεταξύ ψηφιακών κολοσσών και μισθοφορικών γιγάντων, στους οποίους αντιτάσσεται μια υπόγεια οργάνωση χάκερ ακτιβιστών. Η κατάταξή τους ή μη στις στρατιές των δικαίων είναι το τελικό διακύβευμα αυτού του παλπ θρίλερ. Συνωμοσιολογία, χιλιαστικοί απόηχοι, εσχατολογικές συνδηλώσεις, το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και πλήθος πολιτισμικών αναφορών από το «Snatch» του Γκάι Ρίτσι ως τον Τ. Σ. Ελιοτ και τη Μάγια Αγγέλου κλείνουν το μάτι στον αναγνώστη σε ένα καλοστημένο λογοτεχνικό παιχνίδι, ο κεντρικός μίτος του οποίου, το ζήτημα της τύχης των προσωπικών δεδομένων, φαντάζει σήμερα οριακά λιγότερο σκοτεινός από τη σύλληψη του συγγραφέα.