τανε κάποτε μια πολιτεία λαβύρινθος. Οσοι γεννήθηκαν σ’ αυτήν ποτέ δεν κατάφεραν να βγουν από τα όρια της, ποτέ δεν είδαν άλλες πολιτείες ή χωριά, ποτέ δε γνώρισαν άλλους κόσμους...
Σε ένα μπορχεσικής έμπνευσης αφήγημα του Αργύρη Χιόνη (1943-2011) ο εγκλεισμός ως αναγκαστική συνθήκη είναι αίτιον ευτυχίας, καθώς οι άνθρωποι, χαμένοι στον λαβύρινθο, αλλάζουν σπίτι και ρόλους κάθε μέρα, απολαμβάνουν την ευτυχία και υπομένουν τη δυστυχία εναλλάξ και δεν έχουν τίποτε να μοιράσουν. Ας κάνουμε μια παύση να το σκεφτούμε αυτές τις μέρες, αυτόν τον τροχό της τύχης που θυμίζει και Ερωτόκριτο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
