Πόθος – Πόθα

«Μικροί μεγάλοι, ακούετε τούτο το καταλόγιν/ διά την Πόθα Τζουστουνιά, την λέγουν Ψωλοπόθα/ Προψές αργά εις το σπίτιν της, της κούρβας, της μαυλίστριας/ πέντε μεγάλες πολτικές εμείναν μετ’ εκείνην/ παζάριν εκρατήσασιν ένα ημερονύχθιν,/ Και τότε, απείν εσχόλασεν εκείνον το παζάριν,/ εκάτσαν κι εκαυχίσθησαν διά τες ανδραγαθές τους». Στης Πόθας Τζουστουνιάς, που ήταν πόρνη (κούρβα) και μαστροπός (μαυλίστρια), συγκεντρώθηκαν πέντε ακόμη πόρνες (πολιτικές). Κι αφού ένα ολόκληρο μερόνυχτο παραδόθηκαν σε ερωτικό παζάρι, όταν τελείωσαν, κάθισαν και παινεύονταν για τα κατορθώματά τους. Στίχοι του Στέφανου Σαχλίκη, που μας έρχονται από την Κρήτη και από τον 14ο αιώνα.

Στη βιβλιοθήκη του καλοκαιρινού σπιτιού βρήκα την έκδοση των Ποιημάτων του Στέφανου Σαχλίκη, σε επιμέλεια του αείμνηστου Νικόλαου Παναγιωτάκη και του Γιάννη Κ. Μαυρομάτη (Εκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 2015) και έμεινα άφωνος από την τόλμη των θεμάτων αλλά και τη γλώσσα αυτού του μεσαιωνικού ποιητή που έζησε και πέθανε στον Χάνδακα της Κρήτης (το σημερινό Ηράκλειο), μεταξύ του 1331 και του 1391. Πρόκειται για μια χρηστική έκδοση, με εκπληκτικό γλωσσάρι και μεγάλη εισαγωγή για τον ποιητή και την εποχή του, που μας ανοίγει ένα (αδικαιολόγητα) άγνωστο κεφάλαιο της ελληνικής λογοτεχνίας.