Είναι η λογοτεχνία ειλικρινής έκφραση ενός αυθεντικού βιώματος του συγγραφέα; Το ερώτημα, διαχρονικό στις λογοτεχνικές σπουδές, έχει εύγλωττα απαντήσει ο Κ. Π. Καβάφης, υποστηρίζοντας στο «[Philosophical Scrutiny]» – ένα από τα λεγόμενα θεωρητικά του κείμενα – ότι η προσωπική εμπειρία αποτελεί, βεβαίως, σημαντική βάση αλλά, αν η λογοτεχνία αντλούσε αποκλειστικά από αυτήν, τότε η λογοτεχνική παραγωγή θα ήταν τρομερά περιορισμένη.
Την έλλειψή της αντικαθιστά ο δημιουργός, γράφει ο ποιητής, με την «υποθετική εμπειρία» προσπαθώντας να αισθανθεί νοητικά τα συναισθήματα άλλων, να τα υποδυθεί με τη φαντασία του. Αυτήν τη μέθοδο, που εφαρμόζει και ο ίδιος, εξετάζει η νεοελληνίστρια Κατερίνα Κωστίου, καθηγήτρια Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στην πρόσφατη μελέτη της …Ως όνομα ψιλόν. Η συγκρότηση και η λειτουργία του προσωπείου στην ποίηση του Κ. Π. Καβάφη (εκδ. Νεφέλη, 2022).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
