Τον Οκτώβριο του 1972 ένας νεαρός έλληνας ποιητής, ο Ντίνος Σιώτης, που συναναστρέφεται τους Βeat κύκλους του Σαν Φρανσίσκο, αρχίζει να εκδίδει, με βασικό συνεργάτη τον Νάνο Βαλαωρίτη, ένα μικρού σχήματος περιοδικό, πολλαπλασιάζοντάς το κρυφά στο φωτοτυπικό του Πολιτειακού Πανεπιστημίου, όπου είχε πρόσβαση η τότε γυναίκα του, Τζάνις Μάσα. O τίτλος είναι γραμμένος στα αγγλικά και στα ελληνικά: «The Wire, An experiment – To καλώδιο, Eνα πείραμα». Στο σημείωμα του εκδότη, το οποίο ο Σιώτης υπογράφει με το ψευδώνυμο Ιάσων Κυκλαδίτης, επισημαίνεται ότι το περιοδικό «θα αντιπροσωπεύει μία διαρκή, ενοχλητική υπόμνηση, ώστε οι άνθρωποι να παραμένουν ενωμένοι και μαχητικοί ενάντια στη δικτατορία που επιβλήθηκε στην Ελλάδα». Στο «Καλώδιο» δημοσιεύονται κείμενα με κοινό παρονομαστή το πνεύμα της αντίστασης. Η τέχνη συνδυάζεται με την πολιτική ανάλυση και τη δημοσιογραφική καταγγελία, προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη επικοινωνίας με το κοινό και πληροφόρησής του για καταστάσεις στην Ελλάδα τις οποίες δεν γνωρίζει. Το περιοδικό είναι δίγλωσσο, εκδίδεται κάθε τρεις μήνες και κοστίζει πενήντα σεντς. Η πορεία του ολοκληρώνεται με το όγδοο τεύχος. Αυτό βγαίνει μετά τη μεταπολίτευση, τον Αύγουστο του 1974.
Στο πρώτο τεύχος συναριθμούνται τα ακόλουθα: Καταγραφές βασανιστηρίων κατά γυναικών, το «Ποίημα των γεγονότων» του Βαλαωρίτη, το ποίημα «Στην Ελλάδα σήμερα» του Αλέκου Παναγούλη, γραμμένο στη φυλακή, το «Επί Ασπαλάθων…» του Γιώργου Σεφέρη, «Τα στοιχειώδη» και η «Αναταραχή» του Γιάννη Ρίτσου. Το τεύχος κλείνει με τα «Καλώδια μέσα στην Ελλάδα», μία στήλη όπου σχολιάζονται τα τεκταινόμενα στην πατρίδα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
