Η διαδρομή του Νικόλαου Βλάχου (1893-1956), καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1930 ως το 1954, αποτελεί ενδιαφέροντα δείκτη της ιστορικής επιστήμης στην Ελλάδα του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Ο Βλάχος σπούδασε στην Αθήνα, μετεκπαιδεύθηκε στη Γερμανία, υπήρξε ένας από τους λίγους έλληνες ιστορικούς της εποχής του που ασχολήθηκαν με θεωρητικά και μεθοδολογικά προβλήματα, πραγματεύθηκε ζητήματα της πολιτικής και διπλωματικής ιστορίας κρατώντας αποστάσεις από τη στενή οπτική της εθνικής ιδεολογίας που διέκρινε πολλά από τα έργα της σύγχρονής του παραγωγής. Οπως επισημαίνει η Σταυρούλα Μοσχοβίτη στο «…όπως πραγματικά συνέβησαν…» Ο Νικόλας Βλάχος και η επιστήμη της Ιστορίας (εκδ. Εστίας) παρά τη γεγονοτολογική επιρροή του Λέοπολντ φον Ράνκε ο Βλάχος μελέτησε το Μακεδονικό Ζήτημα και την ιστορία των βαλκανικών κρατών χωρίς επιφανειακές και χρησιμοθηρικές ερμηνείες, υπό το φως της συγκριτικής οπτικής και των διεθνών εξελίξεων. Πολύτιμη ψηφίδα για την κατανόηση του διανοητικού κλίματος της εποχής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
