Ο Ανδρέας Αποστολίδης, ένας από τους πρώτους έλληνες συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας που εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1990, σκηνοθέτης και μεταφραστής, έχει γράψει άλλα πέντε αστυνομικά μυθιστορήματα. Το πρώτο, το Χαμένο παιχνίδι (1995), είχε επιρροές από τον Γιάννη Μαρή, για τον οποίο έχει γράψει μια μελέτη. Το πέμπτο, το Λοβοτομή-Ελληνικό ταμπλόιντ (2002), ήταν επηρεασμένο από τα έργα του Τζέιμς Ελρόι που μετέφρασε ο ίδιος. Τώρα, δημοσιεύει το έκτο του μυθιστόρημα, το Μονομαχία στην Ιερά Οδό, που βασίζεται στα θέματα που τον έχουν απασχολήσει, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα λογοτεχνικό παιχνίδι. Θυμίζουμε πως η Αγκαθα Κρίστι έχει γράψει μυθιστορήματα-σπαζοκεφαλιές που είναι παιχνίδια ανάμεσα σε αυτήν και τους αναγνώστες της: δημιουργεί χαρακτήρες υπόπτων, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται ο δράστης ενός εγκλήματος και εκείνοι καλούνται να τον ανακαλύψουν.
Το παιχνίδι του Αποστολίδη είναι διαφορετικού είδους, δεν έχει καμία σχέση με την Κρίστι και τους ομοτέχνους της. Γίνεται ανάμεσα στον συγγραφέα και στους ήρωές του, οι οποίοι συζητούν για ένα μυθιστόρημα-νουβέλα με τίτλο Μονομαχία στην Ιερά Οδό. Το έχει γράψει ο συγγραφέας Μηνάς Αγγελίδης που ψάχνει να βρει εκδότη ή ακόμα να το προωθήσει για να γίνει τηλεοπτική σειρά. Ο Αγγελίδης, ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Ιάσων Μακρής και ο διερμηνέας-μεταφραστής Σταύρος Αντωνίου, δηλαδή τα τρία πρόσωπα του Ανδρέα Αποστολίδη, μαζί με έναν νεαρό επιμελητή εκδόσεων-ατζέντη, βρίσκονται σ’ ένα πατάρι στην οδό Γραβιάς. Εκεί συζητούν επί ώρες για τα τεκταινόμενα στο αθηναϊκό παρασκήνιο του οργανωμένου εγκλήματος, ενώ κατά τα μεσάνυχτα ακούγονται εκρήξεις βολίδων κρότου-λάμψης από την περιοχή των Εξαρχείων, όπου τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται βίαιες ενέργειες από αναρχικούς και άλλα παράξενα πρόσωπα εναντίον αστυνομικών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
