Το Νορίλσκ, σε απόσταση 300 χιλιομέτρων πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, είναι η βορειότερη πόλη του κόσμου. Με πληθυσμό περίπου 200.000 κατοίκων κάθεται επάνω σε κοιτάσματα νικελίου, χαλκού και παλλαδίου τόσο πλούσια ώστε να εξορύσσει 15 εκατομμύρια τόνους κάθε χρόνο. Από μόνα τους τα ορυχεία και τα εργοστάσιά της είναι υπεύθυνα για το 2% του ΑΕΠ της Ρωσίας – κάτι που εξηγεί επίσης και το γιατί επί δεκαετίες ήταν η πιο βιομηχανικά μολυσμένη πόλη του κόσμου. Αυτή την τεχνολογική και κλιματολογική κόλαση (η μέση θερμοκρασία τους χειμερινούς μήνες είναι -27 βαθμοί Κελσίου) επιλέγει ο Καρίλ Φερέ (1967) ως σκηνικό του μυθιστορήματός του Lëd – Πάγος (εκδ. Αγρα). Οι χαρακτήρες του, ένας ομοφυλόφιλος μεταλλωρύχος, ένας μεσήλικας έντιμος αστυνομικός, μια νεαρή ενδυματολόγος αφοσιωμένη στη μουσική του Ντέιβιντ Μπόουι, εμπλέκονται στη δολοφονία ενός νομάδα και μιας δραστήριας οικολόγου μπλόγκερ που θα αποβούν το απροσδόκητο έναυσμα μιας χιονοστιβάδας η οποία θα συμπαρασύρει όλες τις σταθερές της ζωής τους. Ο Φερέ χρησιμοποιεί έντεχνα την πλοκή για να καταδείξει την καθημερινότητα της απελπισίας σε έναν πραγματικό τόπο που μοιάζει βγαλμένος από λογοτεχνικές δυστοπίες, αλλά και την ασφυξία της ρωσικής κοινωνίας συνολικά υπό τη θεσμοποιημένη διαφθορά του καθεστώτος Πούτιν. Χωρίς ευρύτερη πυξίδα, με καταρρακωμένες αξίες και με δεκανίκι την πίστη σε μεμονωμένα άτομα, οι ήρωες του Φερέ είναι οι τελευταίοι μνήμονες σε μια χώρα λωτοφάγων: οι μνήμες της οικογένειας ή των σταλινικών γκουλάγκ κινούν τα πρόσωπα και τους δίνουν προοπτική σε ένα υποδειγματικό μυθιστόρημα που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του απλού νουάρ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
