Βρισκόμαστε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κατά την περίοδο της Μεγάλης Υφεσης. Στη Νέα Υόρκη μια παρέα φίλων (διανοούμενα «θύματα» της κατάστασης) μαζεύεται κάθε σαββατόβραδο και κάπως έτσι δίνει μορφή στον λεγόμενο «κύκλο», μια ζωηρή αλλά και μελαγχολική συνθήκη, ένα εξπρεσιονιστικό και λοξό συμπόσιο το οποίο περιλαμβάνει «ατέλειωτες συζητήσεις» και ποικίλους προβληματισμούς, τόσο για το αδιέξοδο παρόν όσο και για το άδηλο μέλλον.
Τι σημαίνει να είναι κανείς νέος σε μια εποχή «ήττας»; Αυτό είναι το κυρίαρχο ερώτημα που αναδύεται από το βιβλίο Ο κόσμος είναι ένας γάμος (εκδ. Μάγμα) του Ντέλμορ Σβαρτς (1913-1966). Και ο ίδιος φροντίζει να μας δώσει τις απαντήσεις, απαντήσεις διαχρονικές και επίκαιρες συνάμα, μέσα από μια απολαυστική πινακοθήκη χαρακτήρων η οποία φαντάζει σαν σφυγμομέτρηση των ματαιωμένων ονείρων (διότι, όπως και να το κάνουμε, υπάρχει μια συγκινητική αξία και σε αυτά, ή κυρίως σε αυτά). Εν προκειμένω, μας απασχολούν άνθρωποι που, έχοντας δημιουργήσει από κοινού μια αίσθηση κοινότητας, η οποία λειτουργεί ως βάση και δίχτυ για την υπαρξιακή τους προστασία, αναζητούν τη θέση τους σε έναν κόσμο που φαίνεται να μη τους χωράει, έναν κόσμο σχεδόν εχθρικό και αρκούντως ακατανόητο ως προς τις αρχές που τον διέπουν. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν πραγματοποιήσει τις σπουδές τους και, είτε εργάζονται είτε όχι, πασχίζουν σε μια δεδομένη πραγματικότητα διεκδικώντας την εκπλήρωση των προσδοκιών τους. «Εχουμε την επιλογή να κάνουμε αυτό που δεν θέλουμε ή να μην κάνουμε τίποτα» αποφαίνεται ενδεικτικά κάποιος. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο ερχόμαστε σε ψυχική επαφή μαζί τους. Εχουν ήδη περάσει πέντε δύσκολα χρόνια και οι αγωνίες τους εντείνονται.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
