Ηυπόθεση του βρέφους από τη Συρία έδειξε πόσο ακραία δύσκολη είναι η σχέση μας, των πολιτών αλλά και των θεσμών, με τους νέους «άγριους» των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Και οι νέοι «άγριοι» δεν είναι άλλοι από τους πρόσφυγες, από τους μετανάστες, από τους κάθε είδους «διαφορετικούς», από τις διαφορετικές «ανθρωπότητες» που διεκδικούν μια ισότιμη θέση στον κόσμο μας.
Οι δύο διαλέξεις του μεγάλου γάλλου ανθρωπολόγου Κλοντ Λεβί-Στρος για τον Μονταίνιο, που μόλις κυκλοφόρησαν («Από τον Μονταίνιο στον Μονταίνιο», εκδ. Πόλις, επιμέλεια και εισαγωγή Εμανυέλ Ντεβώ, μετάφραση Αγγελος Μουταφίδης) μας βοηθούν να συμφιλιωθούμε με το διαφορετικό, με το άλλο. Ο Κλοντ Λεβί-Στρος (1908-2009) έδωσε τις δύο διαλέξεις με απόσταση μισού αιώνα: την πρώτη, το 1937, στο «λαϊκό σχολείο» της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών της Γαλλίας, και τη δεύτερη, το 1992, μάλλον στην Προτεσταντική Επιτροπή Ηθικής. Οι δύο διαλέξεις αλληλοσυμπληρώνονται.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
