«Ο Θεός αφίχθη· τον συνάντησα στο τρένο των πέντε και τέταρτο» σημειώνει ο Τζον Μέιναρντ Κέινς σε μια επιστολή του της 18ης Ιανουαρίου 1929. Ο υπερβατικός χαρακτηρισμός αναφέρεται στην έλευση του Λούντβιχ Βιτγκενστάιν, ο οποίος έπειτα από δεκαετή αποχή από τη φιλοσοφία, όταν με τη δημοσίευση του Tractatus Logico-philosophicus το 1919 τάραξε τα νερά θεωρώντας ότι «στα κύρια σημεία» είχε λύσει οριστικά όλα τα προβλήματα της σκέψης, επέστρεφε στη Βρετανία προκειμένου να υποστηρίξει το έργο ως διδακτορική διατριβή και να ενταχθεί στο επιστημονικό δυναμικό του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Τον Μάρτιο του 1929 Μάρτιν Χάιντεγκερ και Ερνστ Κασίρερ, ο διαπρύσιος κήρυκας της φαινομενολογίας και ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του νεοκαντιανισμού, αναμετρώνταν στον περίφημο «αγώνα λόγων» του Νταβός, σημείο καμπής στην ιστορία της σκέψης. Και το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, στο απόγειο της δημιουργικής του περιόδου ως στοχαστή, θα περνούσε μερικά σαββατοκύριακα στα λουτρά του Κένιγκσταϊν συζητώντας με τους Μαξ Χόρκχαϊμερ και Τέοντορ Αντόρνο σε μια σειρά συναντήσεων που θεωρούνται τα πραγματικά ιδρυτικά γεγονότα της λεγόμενης «Σχολής της Φρανκφούρτης».
Κατά τον γερμανό φιλόσοφο και συγγραφέα Βόλφραμ Αϊλενμπέργκερ όμως το 1929 δεν ήταν ένα απλό «annus mirabilis» αλλά η κατάληξη μιας «μεγάλης δεκαετίας της φιλοσοφίας». Η Εποχή των μάγων (εκδ. Πατάκη), βιβλίο βραβευμένο στη Γερμανία και μεταφρασμένο σε 20 γλώσσες, αποτελεί εξαιρετικό δείγμα εκλαΐκευσης που αποδίδει παραστατικά την ατμόσφαιρα της περιόδου, τις έννοιες και τον βίο τεσσάρων διανοουμένων οι οποίοι καθόρισαν τη φιλοσοφική σκέψη του 20ού αιώνα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
