Από τη Νότια Κορέα, μια χώρα με αναπτυσσόμενη λογοτεχνία, μας έρχεται ένα παράξενο και ευφυές μυθιστόρημα, γραμμένο με σκοτεινό χιούμορ. Είναι Οι μηχανορράφοι του Ουν-σου Κιμ όπου πρωταγωνιστούν επαγγελματίες δολοφόνοι, εγκληματικά συνδικάτα και άνθρωποι του περιθωρίου. Κεντρικός ήρωας είναι ο Ρέσενγκ, ο οποίος έχει ως βιοποριστικό επάγγελμα την εκτέλεση συμβολαίων θανάτου. Επαγγελματίες εκτελεστές έχουμε συναντήσει σε ελληνικά και ξένα μυθιστορήματα, πρόχειρα μπορούμε να αναφέρουμε το Μοιραία του Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ, αλλά και τα Ιερά οδός Μπλουζ του Πολυχρόνη Κουτσάκη και Νεκρές ώρες του Βασίλη Δανέλλη. Βεβαίως, στον παγκόσμιο κινηματογράφο έχουμε δει αρκετούς πληρωμένους δολοφόνους, με πιο χαρακτηριστικό ήρωα τον Αλέν Ντελόν στο Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο του Ζαν-Πιερ Μελβίλ. Εδώ, η δράση τοποθετείται στη Σεούλ, όπου ο Ρέσενγκ διστάζει να πατήσει τη σκανδάλη του όπλου του και να σκοτώσει έναν γέρο. Κάποια στιγμή, τον πλησιάζει, ο γέρος τον καλεί στο σπίτι του, τρώνε και συζητούν, έχουν γίνει σχεδόν φίλοι, ο Ρέσενγκ κοιμάται εκεί, το πρωί φεύγει και έπειτα τον πυροβολεί. Η σκηνή είναι εντυπωσιακή, καθώς οι δύο άνδρες έχουν πολλά κοινά σημεία, για τον Ρέσενγκ όμως η δουλειά είναι δουλειά. Επειτα, γνωρίζουμε τα υπόλοιπα πρόσωπα της ιστορίας, πρώτα τον γερο-Ρακούν, τον άνθρωπο που προστατεύει τον Ρέσενγκ – τον έχει σαν θετό γιο -, αφού μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο κι αυτός τον υιοθέτησε και τον πήγε να μείνει στη βιβλιοθήκη του. Εκεί διάβασε τα ομηρικά έπη, γνώρισε τους ήρωες του Τρωικού Πολέμου, κυρίως τον Πάρι και τον Αχιλλέα, αλλά και τα έργα του Σοφοκλή. Γνωρίζουμε και τον Τσου, φίλο του Ρέσενγκ, ο οποίος έκανε του κεφαλιού του. Ο κόσμος των συμβολαίων θανάτου είναι ένα τεράστιο καρτέλ με τους δικούς του νόμους και κανόνες, οι οποίοι τιμωρούν αυστηρά εκείνους που τους παραβιάζουν. Ετσι, ο Τσου πρέπει να βγει από τη μέση για να μη χάσουν πελατεία οι αρχηγοί του κυκλώματος. Διότι όταν οι εκτελεστές δεν υπακούν στις εντολές, η τάξη στην αγορά διασαλεύεται και οι πελάτες των καρτέλ με τους μυστηριώδεις εντολοδόχους, τους «μηχανορράφους», χάνουν την εμπιστοσύνη τους. Τι έκανε ο Τσου; Απλώς, αποφάσισε να σώσει μια κοπέλα, μια πόρνη, από την εκτέλεση, επομένως υπέγραψε τον δικό του θάνατο. Το μυθιστόρημα περιέχει βίαιες σκηνές, σε αυτό υπάρχει όμως και μια διαρκής θλίψη για όσα συμβαίνουν. Η ζωή δεν έχει καμία αξία, ο θάνατος είναι πανταχού παρών και οι ήρωες γνωρίζουν πως κάποια στιγμή πρέπει να τον αντιμετωπίσουν. Οταν ο Ρέσενγκ παίρνει εντολή να εκτελέσει αυτή την κοπέλα που θεωρείται υπεύθυνη για τον θάνατο ενός μέλους της Εθνοσυνέλευσης, στο οποίο πρόσφερε σεξουαλικές υπηρεσίες, τη ρωτάει με ποιον τρόπο θέλει να πεθάνει. Με πιστόλι ή με μαχαίρι; Η αξία τού Οι μηχανορράφοι δεν περιορίζεται στην πρωτοτυπία του ή στη δράση των ηρώων ούτε στην εξαιρετική ικανότητα του Ουν-σου Κιμ να αφηγείται. Αυτό που ασκεί γοητεία είναι η κοινωνική και πολιτική αλληγορία, αφού όλα αυτά συμβαίνουν σε μια Νότια Κορέα που απαλλάχθηκε από μια τριακονταετή στρατιωτική δικτατορία και οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις δημιούργησαν το κλίμα για την άνθηση των συμβολαίων θανάτου. Κάποια στιγμή, ένα πρόσωπο της ιστορίας λέει: «Πλάκα δεν έχουν οι εκλογές; Είναι σαν ένα μεγάλο πάρτι». Και συνεχίζει τονίζοντας πως η φιλοδοξία, η απληστία και η ματαιοδοξία σηκώνουν κεφάλι, ενώ όλα τα βλέμματα παρακολουθούν το θέαμα. Ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφερθεί στη γειτονική Βόρεια Κορέα, όταν δολοφονείται ένας στρατηγός που αποστάτησε από τη συγκεκριμένη χώρα και εντάχθηκε στις υπηρεσίες πληροφοριών της άλλης Κορέας. {SYG}Ουν-σου Κιμ{SYG}{TIT}Οι μηχανορράφοι{TIT}Μετάφραση Νίνα Μπούρη.Εκδόσεις Πατάκη, 2021, σελ. 432, τιμή 18,80 ευρώ