Τι γνώμη έχετε για την εκλαΐκευση της επιστήμης μέσω των κόμικς;
Ντανιέλ Καζανάβ: «Μου φαίνεται κάτι απολύτως φυσικό. Οταν άρχισα να ασχολούμαι με τα κόμικς, δεν το πολυσκέφτηκα αν θα κάνω κόμικς ιστορικά ή ανθρωπιστικών επιστημών. Δεν νομίζω εξάλλου ότι είναι κάτι καινούργιο. Οταν ήμουν μικρός, διαβαζα Spirou. Υπήρχε πάντα εκλαΐκευση μέσω του κόμικ, απλώς παλιότερα ήταν πιο ηθικοπλαστική, ήταν πιο χριστιανική, πιο «ρωμαιοκαθολική». Μετά τη δεκαετία του 1970 επήλθε η αλλαγή, τα πιο «βλάσφημα» κόμικς, τύπoυ Gottlieb».
Νταβίντ Βαντερμελέν: «Και για εμένα είναι φυσική διαδικασία, θυμάμαι ότι ως παιδί, όταν διάβαζα κάτι που με ενδιέφερε και ήθελα να το συγκρατήσω, επειδή είχα κακή μνήμη, έφτιαχνα ένα κόμικ για να το θυμάμαι καλύτερα. Κάπως έτσι άρχισα να ασχολούμαι με τα κόμικς, αυτό, νομίζω, είναι και το μεγάλο προτέρημά τους, ότι χάρη στις εικόνες σε βοηθούν περισσότερο να κατανοήσεις κάτι και να το κάνεις κτήμα σου: οι ιδέες συνδυασμένες με εικόνες αποτυπώνονται καλύτερα στα μάτια από ό,τι οι λέξεις στα αφτιά. Το κόμικ προσφέρει έναν διαφορετικό τρόπο κατανόησης και είναι λάθος να θεωρείται ότι αποδυναμώνει τη σκέψη του συγγραφέα, ότι μειώνει την ικανότητα του αναγνώστη να σκέφτεται».
