Καλοκαίρι του 1797, τότε συντελέστηκε εκείνη η ανείπωτη τραγωδία στ’ ανοιχτά της θάλασσας. Μερικές εβδομάδες αργότερα, ένα εβδομαδιαίο έντυπο αποπειράθηκε να ανασυστήσει τα γεγονότα. Τα περιέγραψε, λοιπόν, ως ακολούθως. «Τη δεκάτη του περασμένου μηνός ένα λυπηρό συμβάν έλαβε χώρα στο H.M.S. Bellipotent. Ο Τζων Κλάγκαρτ, οπλονόμος του πλοίου, ανακάλυψε ότι εξυφαινόταν κάποιας μορφής συνωμοσία σε ένα από τα κατώτερα τμήματα του πληρώματος και ότι πρωτεργάτης ήταν κάποιος ονόματι Γουίλλιαμ Μπαντ∙ την ώρα που ο Κλάγκαρτ έφερνε τις κατηγορίες αυτές εις γνώσιν του καπετάνιου, ο Μπαντ τον μαχαίρωσε στην καρδιά για εκδίκηση με ένα σουγιά που τράβηξε ξαφνικά από τη ζώνη του». Στυγερή αλλά και εντυπωσιακή σκηνή, ομολογουμένως. Το υποτιθέμενο ρεπορτάζ πάντως είχε και συνέχεια. «Η πράξη και το φονικό όπλο που χρησιμοποιήθηκε καταδεικνύουν επαρκώς ότι, αν και κατετάγη στο ναυτικό με αγγλικό όνομα, ο δολοφόνος δεν ήταν Αγγλος, αλλά ένας από εκείνους τους ξένους που υιοθετούν αγγλικά επίθετα, πολλοί εκ των οποίων έχουν γίνει δεκτοί στις τάξεις του ναυτικού εξαιτίας των ιδιαιτέρως αυξημένων αναγκών στην τρέχουσα συγκυρία».
Αν αντιπαρέλθουμε τον συγκαλυμμένο ρατσισμό, ο οποίος δυστυχώς επιβιώνει αυτούσιος ακόμη και σήμερα, ο συντάκτης, προτού ολοκληρώσει το κείμενό του με την προβλεπόμενη αναφορά στη δίκαιη τιμωρία του εγκληματία, είχε φροντίσει προηγουμένως να εξάρει και τον αναμφισβήτητο πατριωτισμό του αξιοπρεπούς θύματος, που έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο επιτελώντας το καθήκον του. Πλην όμως, ανεξαρτήτως των προθέσεών του, ο συντάκτης είχε βασιστεί σε ανεξακρίβωτες φήμες με αποτέλεσμα να διαστρεβλώσει πλήρως την υπόθεση. Τα πράγματα, κοντολογίς, δεν έγιναν έτσι. Αντιθέτως, έγιναν τελείως διαφορετικά. Βεβαίως, ο Κλάγκαρτ είχε πέσει νεκρός. Ωστόσο, εφόσον ο πλημμελέστατος συντάκτης δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει ούτε καν το πώς, δύσκολα θα μπορούσε να εξηγήσει και το πλέον κρίσιμο, το γιατί στην προκειμένη περίπτωση. Ο,τι εκθέσαμε μέχρι στιγμής υπάρχει αποκλειστικά στο προτελευταίο κεφάλαιο της εμβληματικής νουβέλας Μπίλλυ Μπαντ, Ναύτης (Billy Budd, Sailor) του Χέρμαν Μέλβιλ (1819-1891). Η αλήθεια σε τούτη την ιστορία προηγείται προφανώς, και την έχει αποτυπώσει εξονυχιστικά και καθηλωτικά, σε όλο το ζοφερό μεγαλείο της, αυτός ο τιτάνας της αμερικανικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας του 19ου αιώνα. Η νέα μετάφραση και έκδοση των Αντιπόδων επαναφέρει στα βιβλιοπωλεία της χώρας ένα έργο το οποίο αποδεικνύεται, λόγω της αριστοτεχνικής του αμφισημίας, όχι μόνο ανθεκτικό στο πέρασμα των καιρών αλλά και αδάμαστο ως προς τις ποικίλες ερμηνείες που εξακολουθούν να το συνοδεύουν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
