Η Σούζαν Σόνταγκ τον θεωρούσε ως τον κορυφαίο δοκιμιογράφο του 20ού αιώνα. Η επίδρασή του στην κριτική, στην κοινωνιολογία, στην πολιτική και στην αισθητική υπήρξε καθοριστική στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής σκέψης. Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, εκείνος ο αμφιθυμικός και πρωτοπόρος διανοούμενος, θα άνοιγε νέους δρόμους στην ερμηνεία των κοινωνικών, ιστορικών και πολιτισμικών φαινομένων. Αυτό που αποκαλούμε σήμερα «θεωρία» (ό,τι κι αν σημαίνει η λέξη) προϋποθέτει τον Μπένγιαμιν. Για να μείνω σ’ ένα μόνο παράδειγμα, όποιος θέλει να καταλάβει σε βάθος τον Μποντλέρ και το Παρίσι του 19ου αιώνα, από τη δική του μελέτη για το Παρίσι των στοών θα πρέπει να ξεκινήσει. Αυτός απέδειξε ότι εκείνο που αποκαλούμε νεωτερικότητα δεν αρχίζει με τους αγγλοσάξονες μοντερνιστές στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά στα μέσα του 19ου, με το έργο του ποιητή των Ανθέων του Κακού.
Στη χώρα μας το έργο του Μπένγιαμιν απέκτησε τα τελευταία χρόνια φανατικούς θαυμαστές, τόσο ανάμεσα στους ειδικούς όσο και στους απαιτητικούς αναγνώστες. Τα αντιπροσωπευτικότερα κείμενά του έχουν εκδοθεί στα ελληνικά. Τώρα συμπληρώνονται με ένα ακόμη σημαντικό έργο, το Ημερολόγιο Μόσχας, μεταφρασμένο εξαιρετικά από την Εμη Βαϊκούση. Η έκδοση συνοδεύεται από έναν εξαιρετικό πρόλογο του Γκέρσομ Σόλεμ, κορυφαίου ισραηλινού φιλοσόφου και φίλου του Μπένγιαμιν, και από ένα ερεθιστικό επίμετρο του Κώστα Θ. Καλφόπουλου, άριστου γνώστη της ζωής και του έργου του συγγραφέα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
