Σε μια εθνική οδό έξω από το Παρίσι βρίσκεται το σταυροδρόμι με το παράξενο όνομα «Τρεις χήρες». Εκεί κατοικούν ένας ασφαλιστής, ο ιδιοκτήτης ενός βενζινάδικου και συνεργείου αυτοκινήτων και δύο νεαροί Δανοί. Η δολοφονία ενός εμπόρου διαμαντιών από την Αμβέρσα φέρνει στο προσκήνιο τον επιθεωρητή Μαιγκρέ, ο οποίος καλείται να εξιχνιάσει μια υπόθεση αρκούντως παράξενη, η οποία επιτείνεται όταν δολοφονείται και η σύζυγος του εμπόρου. Ο νεαρός Δανός Καρλ Αντερσεν είναι ο αρχικός ύποπτος, η αδελφή του Ελσε η μοιραία γυναίκα, ο βενζινάς Οσκάρ ο αντιπαθής χαρακτήρας, ο ασφαλιστής Μισοννέ ο αδύναμος κρίκος, οι σύζυγοι των δύο τελευταίων οι παραμελημένες συμβίες και όλοι μαζί το καστ του Ζορζ Σιμενόν στη Νύχτα στο σταυροδρόμι (εκδ. Αγρα). Περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο, το μυθιστόρημα αυτό θυμίζει αρκετά απλό μυστήριο με ίχνη που δίνουν στον αναγνώστη στοιχεία του αινίγματος και μια κορύφωση όπου ο πρωταγωνιστής συγκεντρώνει τους πάντες στον ίδιο χώρο προκειμένου να ανακοινώσει το σκεπτικό του και να κατονομάσει τον δολοφόνο. Πρόκειται για μία από τις πρώτες περιπέτειες του Μαιγκρέ, γραμμένη το 1931, και ο Σιμενόν εδώ ζωγραφίζει μια κλασική νουάρ ατμόσφαιρα, έστω κι αν φροντίζει να υπονομεύσει τα στερεότυπα: ο Καρλ δεν είναι η μεγαλύτερη απειλή, η Ελσε έλκεται από την παρανομία, όλοι όσοι μένουν στο σταυροδρόμι συμμετέχουν στο παιχνίδι που παίζεται – και ο Μαιγκρέ παίζει εξαρχής το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι κατανοώντας, αλλά χωρίς να το δηλώνει, ότι τα πράγματα δεν είναι αυτά που φαίνονται.