Τα μυθιστορήματα των καλών πεζογράφων διακρίνονται, όπως είναι γνωστό, όχι μόνον από την ανάπτυξη της υπόθεσης αλλά, κυρίως, από την ατμόσφαιρα και τους ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Εκείνα όμως που ξεχωρίζουν είναι τα έργα όσων χειρίζονται στο αφηγηματικό πεδίο το ζήτημα του χρόνου, δηλαδή από το πώς τον αναδεικνύουν ως όχημα της αφήγησης εντυπωσιάζοντας κι ενίοτε συναρπάζοντας τον αναγνώστη. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της αγγλόφωνης πεζογραφίας, η Σκωτσέζα Αλι Σμιθ, γεννημένη το 1962. Εχοντας προηγουμένως διακριθεί για τα μυθιστορήματα, τα θεατρικά της έργα και τα δημοσιογραφικά της κείμενα, αποφάσισε να γράψει αυτό που φαίνεται να αποτελεί το μείζον έργο της: μια τετραλογία που την τιτλοφόρησε Το κουαρτέτο των εποχών: τέσσερα αυτοτελή μυθιστορήματα που το καθένα τους φέρει τον τίτλο μίας από τις εποχές. Ξεκινώντας από το Φθινόπωρο, προχωρώντας στον Χειμώνα κι από εκεί στην Ανοιξη και το Καλοκαίρι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
