Δημοσιογράφος με πολύχρονη παρουσία στον χώρο, στο πολιτικό και στο οικονομικό ρεπορτάζ, έχοντας διατελέσει αρχισυντάκτης, διευθυντής και εκδότης εφημερίδων και περιοδικών, ο Δημοσθένης Κούκουνας ασχολείται παράλληλα, εδώ και πενήντα σχεδόν χρόνια, με την ιστορική έρευνα. Τα περισσότερα βιβλία του (ανάμεσά τους Η υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Καραμανλή, εκδ. Ariston Books, Ιστορία της Κατοχής, εκδ. Λιβάνη, Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή, εκδ. Ερωδιός) αναφέρονται στη δεκαετία του 1940, ιδίως την κατοχική περίοδο, στο πλαίσιο αυτού που εκτός Ελλάδας ονομάζεται «popular history», μιας ιστορίας δηλαδή γραμμένης για το ευρύ κοινό. Το πιο πρόσφατο έργο του με τίτλο Ελένη Παπαδάκη. Τραγωδία και μύθος επισκέπτεται ξανά μια υπόθεση που κατά καιρούς υπήρξε πεδίο έντονης αντιπαράθεσης – αυτή της σύλληψης και εκτέλεσης της μεγάλης ηθοποιού της εποχής από μέλη της ΟΠΛΑ (που είχε μετονομαστεί πλέον σε «Εθνική Πολιτοφυλακή») στη διάρκεια των Δεκεμβριανών. Οπως έδειξε το περασμένο φθινόπωρο και η σύγκρουση μεταξύ Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και Δημήτρη Λιγνάδη με αφορμή την απόφαση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου να δώσει το όνομα της ηθοποιού σε μία από τις σκηνές του θεάτρου REX, 76 χρόνια μετά οι περιστάσεις του θανάτου της Ελένης Παπαδάκη ανήκουν σε ένα παρελθόν που δεν έχει παρέλθει ακόμη – και είναι αυτό ακριβώς που συζητούμε με τον Δημοσθένη Κούκουνα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
