Δύο άνδρες από την ίδια χώρα αλλά με εντελώς διαφορετικά υπόβαθρα, ο ένας αστός και ο άλλος προλετάριος, κάθονται στο εστιατόριο ενός σιδηροδρομικού σταθμού και «ρίχνοντας πού και πού κλεφτές ματιές τριγύρω τους» κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα «για τα πολιτικά». Δεν βρίσκονται στη Γερμανία αλλά στο Ελσίνκι της Φινλανδίας, εξ ου και οι συνομιλίες τους ξεκινούν από την ξεχωριστή σημασία του διαβατηρίου, που είναι «ό,τι πολυτιμότερο έχει ο άνθρωπος».
Στο σημείο αυτό ας τους γνωρίσουμε καλύτερα. Ο Τσίφελ είναι επιστήμονας – φυσικός συγκεκριμένα – και διανοούμενος, «ψηλός και παχύς με άσπιλα λευκά χέρια». Ο Κάλε είναι εργάτης και αριστερός, ένας βιοπαλαιστής με «κοντόχοντρη κοψιά» και πρακτικό πνεύμα. Καπνίζουν πούρα και πίνουν μπίρα και συζητούν (και καταφέρνουν να συνεννοηθούν, να βρουν κοινούς τόπους, εδώ είναι το θέμα) σε μια κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης Ιστορίας, όταν «η λαίλαπα του πολέμου είχε ήδη ρημάξει τη μισή Ευρώπη» και «όλος ο κόσμος μιλούσε για τον Πωστονλένε», δηλαδή τον Φύρερ, τον Χίτλερ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
