Στην πόλη Τσινγκχάι της Κίνας (το παλιό Κόκονορ των Μογγόλων) κοντά στην ομώνυμη λίμνη, αφετηρία του Δρόμου του Μεταξιού, διεξάγεται κάθε δύο χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ ποίησης στον κόσμο. Βρισκόμουν εκεί το 2009. Μετά το πέρας των εκδηλώσεων δινόταν συναυλία μπροστά στην εντυπωσιακή λίμνη. Στην όχθη της (πίσω από την ορχήστρα) υψωνόταν το λεγόμενο Σινικόν Τείχος των Ποιητών, ένας τοίχος μήκους είκοσι περίπου μέτρων και ύψους τριών. Στην κορυφή του είχαν τοποθετηθεί μια σειρά πλάκες από μαύρο γρανίτη με τα πορτρέτα των κορυφαίων ποιητών παγκοσμίως, από τον καιρό του Σαίξπηρ ως τις μέρες μας.
Καθόμουν απέναντι από το Τείχος δίπλα στον αμερικανό ποιητή και μεταφραστή Τζορτζ Ο’ Κόνελ, που κάποια στιγμή με ρώτησε:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
