«Να μην αναζητούμε ακόμη την κρυμμένη ουσία του ελληνισμού»

Σε μια κουβέντα με τον Δημήτρη Τζιόβα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η «ελληνικότητα», αλίμονο. «Θα πρότεινα να ξεφύγουμε επιτέλους από την ουσιοκρατική αντίληψη της έννοιας της ελληνικότητας και να στραφούμε στη σχεσιακή. Να μην αναζητούμε ακόμη την κρυμμένη ουσία του ελληνισμού ή, όπως έλεγαν παλιότερα, τον «εθνικό χαρακτήρα» ή την «εθνική συνείδηση». To θέμα είναι πώς κατασκευάζεται κάτι και πώς αναδιαμορφώνεται. Η έννοια της ελληνικότητας είναι εσωστρεφής, ενώ η έννοια της ταυτότητας είναι εξωστρεφής. Ειδικότερα στην περίοδο της Μεταπολίτευσης εντάθηκε η αγωνία για την εθνική (αυτο)εικόνα αλλά και ο λόγος περί στερεοτύπων. Ποτέ πριν δεν έγινε αυτό σε τέτοιον βαθμό. Στη Μεταπολίτευση συνυπάρχουν η αυτοπεποίθηση της πολιτικής σταθερότητας (ειρήνη, άνοδος του βιοτικού επιπέδου, θεσμικός εξευρωπαϊσμός) με την πολιτισμική ανασφάλεια του απειλούμενου έθνους (παγκοσμιοποίηση, μετανάστευση). Αυτή η αμφίρροπη συνθήκη παράγει ταυτοτική αβεβαιότητα. Κάτι που ισχύει ακόμη και ενδεχομένως επεκτείνεται. Τέλος πάντων, η ελληνικότητα είναι ένας άλλος τρόπος να μιλήσουμε για ταυτότητα».