H διηγηματογραφία του Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου αναδεικνύει σταθερά και εκ πεποιθήσεως τον αφανή βίο της ελληνικής μεταπολεμικής περιφέρειας. Στη συλλογή διηγημάτων Ο οβολός την οποία καλωσορίζουμε στο πλαίσιο της συστηματικής επανέκδοσης του έργου του συγγραφέα από την Κίχλη, ο αφηγητής παρακολουθεί τον περίγυρό του προκειμένου να αποσπάσει από τα συμβάντα της υποτονικής ή έστω επίπεδης καθημερινότητας κρίσιμες λεπτομέρειες. Τα κομμάτια που φιλοξενούνται στον Οβολό κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: σε εκείνα τα οποία επιστρέφουν στα παιδικά χρόνια, στην Ηλεία της δεκαετίας του 1930, για να ανασύρουν ευτράπελα κατά κανόνα επεισόδια από τη σχολική και την οικογενειακή ζωή, σε όσα ανακινούν με αιφνιδιαστικό και ελλειπτικό τρόπο τη μνήμη προς την ίδια κατεύθυνση, παραμένοντας, ωστόσο, σε παροντικό χρόνο, και, τέλος, σε κείμενα τα οποία σφηνώνονται στο τώρα της ηλικιακής ωριμότητας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
