Το χιούμορ, η ειρωνεία, ο σαρκασμός και η σάτιρα είναι βασικά γνωρίσματα της μεγάλης τσεχικής πεζογραφίας του 20ού αιώνα: από τον Κάρελ Τσάπεκ (στον οποίο οφείλουμε τη λέξη ρομπότ) και τον Γιαροσλάβ Χάσεκ εκείνης της εξωφρενικής σάτιρας Ο καλός στρατιώτης Σβέικ ως τον Κούντερα και τον Πάβελ Κόχουτ. Ξέρουμε πως ο Κάφκα είναι ο μείζων συγγραφέας του κεντροευρωπαϊκού angst (άγχους) και του αισθήματος ενοχής, αλλά ακόμη και στο δικό του έργο υπάρχουν κωμικά στοιχεία. Σύμφωνα μάλιστα με μαρτυρίες της εποχής, όταν διάβαζε κείμενά του σε φίλους του εκείνοι έβαζαν τα γέλια. Το γέλιο που προκαλεί το έργο αυτών των συγγραφέων είναι βέβαια κλαυσίγελως. Κι αυτόν προκαλεί το μυθιστόρημα του Κόχουτ Ο άντρας που περπατούσε ανάποδα που γράφτηκε το 1970 και μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
