Εκδόσεις, διαβάσματα και θέματα που μας απασχόλησαν τη χρονιά που πέρασε δίνουν την αφορμή για αυτά τα καλοκαιρινά αφιερώματα. Τούτη η ιδιαίτερη χρονιά, της πανδημίας, ανέδειξε ως κύριο θέμα το σπίτι, που μεταβλήθηκε αιφνιδίως σε αποκλειστικό τόπο της προσωπικής, της οικογενειακής και της εργασιακής ζωής μαζί. Προέκυψε από τα πράγματα λοιπόν το εφετινό αυγουστιάτικο αφιέρωμα σε σημαντικούς έλληνες λογοτέχνες και στη διερεύνηση της σχέσης τους με τα σπίτια της ζωής τους μέσα από αναμνήσεις και σχόλια που καταθέτουν σε αυτοβιογραφικά τους κείμενα, στα ημερολόγια και στην αλληλογραφία τους.
Πρώτος σε αυτή τη σειρά, που θα συνεχιστεί τις επόμενες Κυριακές, είναι δικαιωματικά ο Κωστής Παλαμάς, ένας ποιητής που έγραψε συνειδητά για τα σπίτια της ζωής του, τόσο σε προσωπικά και δημοσιογραφικά κείμενα, όσο και στην ποίησή του. Τα προσωπικά του σημειώματα, που οργάνωσε σε μια αποσπασματική αυτοβιογραφία ο γιος του Λέανδρος στον δεύτερο τόμο του τίτλου Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου (1940), αρχίζουν με τη γέννηση του Παλαμά το 1859, δίνοντας αμέσως την περιγραφή του τόπου της παιδικής ηλικίας, του πατρικού σπιτιού στην Πάτρα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
