Συμπλήρωσε τριάντα χρόνια κυκλοφορίας το 2019 το περιοδικό Κονδυλοφόρος, αν υπολογίσουμε ως έτος γέννησης το 1989, όταν ο νεοελληνιστής Γ. Π. Σαββίδης ίδρυε το φιλολογικό περιοδικό με τον τρομερό τίτλο Μολυβδο-κονδυλο-πελεκητής, που το σινάφι χαϊδευτικά αποκαλούσε Μολυβδό. Συνέχειά του (ύστερα από μια αιφνίδια διακοπή το 2001) είναι ο Κονδυλοφόρος που κυκλοφορεί από το 2002 από συνεργάτες και μαθητές του Σαββίδη. Εκδοτικά ζητήματα της νεοελληνικής φιλολογίας, οι συγγραφείς του Σαββίδη (Σεφέρης, Καβάφης, Καρυωτάκης, Σικελιανός), βιβλιογραφικά μελετήματα και διάφορα μικροφιλολογικά ήταν η κύρια θεματολογία του Μολυβδό και παραμένει του Κονδυλοφόρου. Στο τεύχος που κυκλοφορεί, στα καβαφικά, η Diana Haas παρουσιάζει αυτοσχόλια του Καβάφη στα ποιήματα «Η Συνοδεία του Διονύσου» και «Τυανεύς Γλύπτης» και η Μάρθα Βασιλειάδη ερμηνεύει το ατελές ποίημα «Ο Επίσκοπος Πηγάσιος». Ο Μιχ. Γ. Μπακογιάννης δίνει ευρετήρια της μεταφρασμένης ξένης λογοτεχνίας στο περιοδικό Εστία (1876-1895). Ο Peter Mackridge ξαναδιαβάζει τον Κάλβο και ο Αλέξης Πολίτης σχολιάζει έργα του ελληνικού ρομαντισμού που αφορούν τη Βενετοκρατία στην Κρήτη. Για τους υπερρεαλιστές γράφουν η Αλεξάνδρα Σαμουήλ («Νίκος Εγγονόπουλος: Ο μυστικός φοίνιξ») και η Αννα Κατσιγιάννη («Η μυθοποίηση της Ρωσίας και ο συγχρονισμός των τεχνών στο «Αμούρ-Αμούρ» του Ανδρέα Εμπειρίκου»). Ο X. Λ. Καράογλου σχολιάζει «Δύο γράμματα του Ψυχάρη και τρία του Αλέξ. Πάλλη προς τον Βλάση Γαβριηλίδη» και η Στεφανία Γεωργάκη εκδίδει επιστολές «Από την αλληλογραφία του Δ. Νικολαρεΐζη». Συγκινητική η αναφορά της Μαριλίζας Μητσού στον προσφάτως εκλιπόντα Χριστόφορο Λιοντάκη αποκαλύπτοντας ότι «ήταν ο ανώνυμος νονός του περιοδικού μας, εκείνος που σοφίστηκε τον τίτλο Κονδυλοφόρος όταν διακόπηκε απρόσμενα η κυκλοφορία του Μολυβδοκονδυλοπελεκητή».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
