Είχαμε πολλά χρόνια να διαβάσουμε βιβλίο της Φλερ Γιέγκι, μετά το βραβευμένο Προλετέρκα του 2004. Γεννημένη στην Ελβετία, σύζυγος του ιταλού συγγραφέα και εκδότη Ρομπέρτο Καλάσο, ζει στην Ιταλία και γράφει ιταλικά. Στα ελληνικά μάς την είχαν συστήσει οι εκδόσεις Χατζηνικολή με τα Μακάρια χρόνια της τιμωρίας το 1995. H επανέκδοσή της τώρα από τις εκδόσεις Αγρα γίνεται με το πρόσφατο βιβλίο της Είμαι ο αδελφός της ΧΧ, το οποίο βραβεύτηκε το 2015 με το διεθνές λογοτεχνικό βραβείο «Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα». Ενας αδελφός, τώρα νεκρός, κάποτε συγγραφέας, μιλάει στη μεγαλύτερη αδελφή του για τη μοναξιά και εκείνη κοιτάζει το χρυσό ρολόι της. Ο Γιόζεφ Μπρόντσκι, που νιώθει πως κάθε τόπος είναι «πουθενά», κάνει βόλτες στο Μπρούκλιν για να ανασάνει και βλέπει τους Δίδυμους Πύργους να φλέγονται. Ο τελευταίος απόγονος μιας δυναστείας απειλείται από τα αδέλφια του. Μια γυναίκα σκέφτεται τη σύντροφό της που την εγκατέλειψε ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή. Ο Ολιβερ Σακς, που μισεί τη ζέστη, έχει πάντα τα παράθυρα ανοιχτά. Με γραφή καλοακονισμένη, στακάτο ύφος, γλώσσα αποστασιοποιημένη, περιγραφική αλλά και παράδοξα θερμή, η Γιέγκι αφηγείται ιστορίες αλλόκοτες, σκοτεινές, κάποτε νοσηρές, με μια διακριτική ευαισθησία που προκαλεί ζωηρή συγκίνηση. Αυτοχειριασμοί, αιμομικτικές σχέσεις, ασθένεια, εγκατάλειψη, φυσική και ψυχολογική βία, θλίψη, μοναξιά, εκτοπισμός συνθέτουν την γκόθικ ατμόσφαιρα είκοσι ενός ιστοριών, με πρωταγωνιστές πραγματικά και φανταστικά πρόσωπα. Οι ιστορίες της αγγίζουν βαθιά θέματα των ανθρώπινων σχέσεων, ζητήματα υπαρξιακά, με οξυδέρκεια ακριβείας και σπάνια τρυφερότητα. Η επιστροφή της στα ελληνικά είναι οπωσδήποτε καλόδεχτη.