Η Αρετούλα, η Αικατερίνη, η Λευθέραινα, η Θανάσαινα, η Σοφία… Στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, ανάμεσα στο 1822 και στο 1827, στις τότε απελευθερωμένες περιοχές, γυναίκες απευθύνονται με επιστολές τους στη Διοίκηση ζητώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Κάποια ζητεί αποζημίωση για τα σκουλαρίκια που δάνεισε και χάθηκαν και άλλη για το μουλάρι που της σκότωσαν, μια νέα καταγγέλλει τη διαφθορά της παρθενίας της και ζητεί τιμωρία για τον δράστη, μια μητέρα ζητεί να δοθεί άδεια στον γιο της να την επισκεφθεί. Δέκα επιστολές, μαζί με τις απαντήσεις της Διοίκησης (ληφθείσες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους), εκδίδει και σχολιάζει αναλυτικά, με συνοδευτικά τεκμήρια, ο ιστορικός Δημήτρης Δημητρόπουλος, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, στον τόμο Λόγος γυναικών; (εκδ. Αντίποδες), με τον οποίο εγκαινιάζεται η σειρά «Ιστορίες» των Αντιπόδων, που διευθύνει ο ιστορικός Κωστής Καρπόζηλος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
