«Δεν θα διάλεγα να ζήσω στο Βυζάντιο»: σε αντίθεση με τους περισσότερους ιστορικούς, οι οποίοι γοητεύονται από το αντικείμενο των σπουδών τους σε βαθμό εξιδανίκευσης, ο Σίριλ Μάνγκο αντιστεκόταν στον πειρασμό της ωραιοποίησης του παρελθόντος. Συναισθηματικά δεμένος με τον κόσμο αυτό ήταν, όπως παραδεχόταν σε συνέντευξή του στα «Νέα» τον Μάιο του 2007, επεσήμαινε όμως πως στα μεσαιωνικά χρόνια «η ζωή δεν ήταν ωραία». Εχοντας γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη και έχοντας έρθει από νεαρή ηλικία σε επαφή με τα μνημεία, τα ερείπια, τα ίχνη της αυτοκρατορίας της Νέας Ρώμης, ακολούθησε την αρχική του κλίση στην αρχαιολογία και διά των κλασικών σπουδών, πρώτα στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Αντριους και μετά σε εκείνο του Παρισιού, αναζήτησε στη διάρκεια μιας μακράς σταδιοδρομίας τη συγκρότηση της σύγχρονης ιστορικής απάντησης στο ερώτημα «τι είναι το Βυζάντιο».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
