Ενα βιολετί ακάνθινο στεφάνι σε λευκό φόντο. Ο Στρατής Πασχάλης, ένας πολυτεχνίτης της γραφής, ξεφύλλιζε το νέο του ποιητικό βιβλίο – το ενδέκατο κατά σειρά – και πραγματικά το χαιρόταν. «Μου αρέσει πολύ η εικαστική πλευρά της έκδοσης. Και το μελάνι των στίχων, μέσα στις σελίδες, έχει το ίδιο χρώμα» είπε ο ίδιος προς «Το Βήμα» καθώς περιφερόμασταν στον όμορφο κήπο του σπιτιού του. Η Μεγάλη Παρασκευή και Ο τοίχος με την κόκκινη Βουκαμβίλια είναι ένα δίπτυχο, ένα υβριδικό πέρασμα από το σκοτάδι στο φως, όπου ο ελεύθερος συνειρμός και η βιωμένη μνήμη παίζουν σημαντικό ρόλο. Το πρώτο μέρος εκτυλίσσεται ως μια έμμετρη αλληγορία, με δυστοπικό υπόβαθρο τις πλέον πρόσφατες κρίσεις του καιρού μας, για το τέλμα του σύγχρονου πολιτισμού και τα αντίστοιχα υπαρξιακά αδιέξοδα, από τη μεταφυσική (θρύλος του «Νεκρού Θεού») ως τον έρωτα (μια μετωνυμία για τον Αλλο). Εν προκειμένω ο Πασχάλης ενσωματώνει, στο πλαίσιο ενός σοβαρού παιχνιδιού, πολλούς αγαπημένους του ποιητές, από τον Σολωμό μέχρι τον Ρεμπώ μεταξύ άλλων, και τους διαπλέκει ακόμη και με την εκκλησιαστική γραμματεία. Το δεύτερο μέρος αποτελείται από αυτοτελή ποιήματα τα οποία γράφτηκαν κατά την ίδια περίοδο και λειτουργούν, επί της ουσίας, ως αναστοχασμοί πάνω στο ζήτημα της ελληνικής ταυτότητας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
