Ως οικονομικός ιστορικός, πώς βλέπετε εσείς να εξελίσσεται η πορεία της οικονομίας υπό την επίδραση της πανδημίας;
«Αντίθετα με κάθε προηγούμενη πανδημία, αυτή τη φορά πολλές οικονομίες χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της καραντίνας για να ελέγξουν τη μετάδοση έχοντας ως συνέπεια ένα δραματικού χαρακτήρα σοκ στην προσφορά, το οποίο οι κυβερνήσεις επιχείρησαν στη συνέχεια να αντισταθμίσουν με ογκώδη πακέτα νομισματικής χαλάρωσης. Οσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό έγινε σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από ό,τι κατά την κρίση του 2008-2009, το ίδιο και στην Ευρώπη όπου το Ταμείο Ανάκαμψης προτίθεται να χρησιμοποιήσει εκτεταμένους πόρους για να αντιμετωπίσει το σοκ αυτό. Η πανδημία κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει και έχω την αίσθηση ότι δεν θα τελειώσει οριστικά ακόμη και με την έλευση του εμβολίου. Επομένως, θα πλεύσουμε με ενάντιους ανέμους που θα καθυστερήσουν την ανάκαμψη. Κάποια στιγμή νομίζω ότι θα υπάρξουν συνέπειες από αυτά τα μαζικού χαρακτήρα οικονομικά μέτρα, ειδικά στις ΗΠΑ. Πρώτον, το δολάριο θα αδυνατίσει έναντι του ευρώ μέσα στα επόμενα χρόνια. Δεύτερον, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα θα βρεθεί αντιμέτωπη με έναν αιφνίδιο πληθωρισμό που θα καταστήσει τη δέσμευσή της για μηδενικά επιτόκια μη βιώσιμη μέσα στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια. Με λίγα λόγια, στη βραχεία διάρκεια έχουμε μπροστά μας μια κατάσταση αποπληθωρισμού, σε βάθος πενταετίας, όμως, νομίζω ότι θα συναντήσουμε πληθωριστικές πιέσεις και κρίσεις χρέους, ειδικά σε χώρες που δεν μπορούν να συντηρήσουν με ευκολία ένα μεγάλο χρέος».
