Η ώρα της ενηλικίωσης

Με το μυθιστόρημά της Τζόνι και Λούλου (2011), η Βάσια Τζανακάρη, που έχει ξεχωρίσει και για τις μεταφραστικές της επιδόσεις, θα βάλει στο κέντρο της δράσης την οικονομική κρίση, φιλοτεχνώντας ένα κλίμα αναχωρητισμού των νέων από το συντριπτικό βάρος των πολλαπλών συνεπειών της. Προσπαθώντας να ξεχάσουν τα αδιέξοδά τους στην ελληνική πρωτεύουσα, οι ήρωες, που είναι ένα ζευγάρι ερωτευμένων τριαντάρηδων, οδεύουν προς την Κωνσταντινούπολη με όχημα όχι μόνο τον έρωτα, αλλά και τις αναμνήσεις της παιδικής τους ζωής ή την αγάπη τους για τη μουσική. Η συγγραφέας θα απευθύνει εδώ από τη μια μεριά ένα νεύμα στο πρώτο της βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων Εντεκα μικροί φόνοι (2008), που είναι διαποτισμένη από τα τραγούδια του Νικ Κέιβ και το πνεύμα του ροκ, ενώ από την άλλη θα προαναγγείλει την επόμενη συλλογή διηγημάτων της, που τιτλοφορείται Η καρέκλα του κυρίου Εκτορα (2014) και παραπέμπει πλέον στη σκληρή πραγματικότητα της κρίσης μέσα από μια γενικότερη απεικόνιση της παθολογίας της καθημερινότητας.

Το ενδιαφέρον της Τζανακάρη για τη μουσική, αυτή τη φορά επικεντρωμένο στον Ντέιβιντ Μπόουι (του οποίου οι αδιάκοπες μεταμορφώσεις επηρέασαν, εκτός από τη ροκ σκηνή, και την κουλτούρα της μόδας ή του δημόσιου θεάματος), για το ταξίδι και για την απόδραση, καθώς και για την παιδική ηλικία ή για τις ποικιλοτρόπως δυσβάστακτες όψεις του καθημερινού βίου δίνουν το παρών και στο καινούργιο, δεύτερο κατά σειρά μυθιστόρημά της. Ενα μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στο χωριό Αδελφικό των Σερρών με πρωταγωνιστές οι οποίοι ανήκουν για άλλη μια φορά στη γενιά της Τζανακάρη. Το βιβλίο είναι μοιρασμένο σε κεφάλαια τα οποία εναλλάσσουν, σε ισάριθμες περίπου δόσεις, μια ανδρική και μια γυναικεία φωνή. Πρόκειται για τις φωνές της Μάρως και του Μελισσινού – η πρώτη με το μικρό της όνομα, ο τελευταίος με το επίθετό του. Η συγγραφέας αποτίει εκ νέου φόρο τιμής στη διαφυγή, εσωτερική και εξωτερική. Η Μάρω και ο Μελισσινός ταξιδεύουν από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με προορισμό το Αδελφικό (είναι αμφότεροι Βορειοελλαδίτες), αποζητώντας μια καινούργια ταυτότητα ή μάλλον έναν τρόπο για να απαλλαγούν από τις ενοχές και τα αναπάντητα ερωτήματα τα οποία έχουν προλάβει να συσσωρευτούν λίγο προτού συμπληρώσουν τα σαράντα.