Στην αυγή του 1965 ο Ηλίας Βενέζης γράφει στη Μέλπω Μερλιέ: «Αγαπητή μου κυρία Μερλιέ, με συγκίνησε πολύ το δώρο του Κέντρου: ο χάρτης της πατρίδας μου. Σας ευχαριστώ. Σήμερα έλαβα απ’ το Αϊβαλί ευχές, απ’ τον Τούρκο επιστολογράφο μου για τον οποίο σας έχω μιλήσει… Αγάπη και στους δυο σας, Ηλίας Βενέζης» (4/1/1965). Είναι ήδη φίλοι και συνεργάτες. Ο αϊβαλιώτης πεζογράφος και ακαδημαϊκός δεν μπορούσε παρά να συμμερίζεται το πάθος της Μερλιέ για τη διάσωση της πολιτισμικής και ιστορικής μνήμης του μικρασιατικού Ελληνισμού. Οταν το 1962 το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών (ΚΜΣ), που είχε ιδρύσει το 1930 η Μερλιέ, γίνεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, στο ιδρυτικό Διοικητικό Συμβούλιο βρίσκουμε και τον Βενέζη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
