Οι Μαύροι καθρέφτες ολοκληρώνουν την τριλογία του Αρνο Σμιτ (1914-1979) Τα παιδιά του Νομποντάντυ. Τα άλλα δύο μυθιστορήματα που την αποτελούν (Από τη ζωή ενός φαύνου και Το ρουμάνι του Μπραντ) μεταφράστηκαν κι αυτά από τον Γιάννη Κοιλή. Το πρώτο εκδόθηκε το 1992 από τις εκδόσεις Κριτική και το δεύτερο από τις εκδόσεις Οδυσσέας. Είναι αμφότερα εξαντλημένα εδώ και πολλά χρόνια και οι νεότεροι αναγνώστες θα γνωρίσουν αυτόν τον κορυφαίο γερμανό συγγραφέα για πρώτη φορά από τους Μαύρους καθρέφτες, ένα μυθιστόρημα (αν το χαρακτηρίσουμε έτσι) δύσκολο μεν, συναρπαστικό δε.
Ως το τέλος του προηγούμενου αιώνα ο Σμιτ δεν ήταν γνωστός εκτός Γερμανίας. Αλλά και στη χώρα του καθιερώθηκε ως μείζων συγγραφέας πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του. Δεν είναι λίγοι όσοι τον χαρακτηρίζουν ως τον «γερμανό Τζόις», όχι όμως για την παραπάνω τριλογία αλλά για ένα τεραστίων διαστάσεων (πάνω από 1.500 σελίδες) «μυθιστόρημα»: το Zettels Traum (Το όνειρο του Πάτου) που πρωτοκυκλοφόρησε στη γλώσσα του το 1970 και σήμερα το συγκρίνουν με το Finnegans Wake του Τζόις. Είναι ένα βιβλίο που «δεν διαβάζεται» και ωστόσο χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Δεν ξέρω αν ο εξαίρετος μεταφραστής Γιάννης Κοιλής, που έχει πάθος με τον Σμιτ, έχει σκεφτεί να το μεταφράσει και αυτό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
