Οταν ο Ελευθερουδάκης τύπωνε το 1922 την ανθολογία του Τέλλου Αγρα Οι νέοι – Εκλογή από το έργο των νέων Ελλήνων ποιητών 1910-1920, μια έκδοση που έμελλε να αφήσει εποχή, οι ποιητικές ανθολογίες ήταν δημοφιλές λογοτεχνικό είδος. Μέχρι και το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα, δεν ήταν λίγοι οι αναγνώστες που εξοικειώνονταν με την ελληνική ποίηση μέσα από ανθολογίες του Αυγέρη, του Περάνθη, των αδελφών Αποστολίδη. Στο γύρισμα του αιώνα, οι ποιητικές ανθολογίες είχαν ήδη βγει από την εκδοτική μόδα – μαζί με την ποίηση, θα έλεγε κάποιος, που την παραμέρισε το ανερχόμενο μυθιστόρημα.
Στα χρόνια της κρίσης, ωστόσο, το ενδιαφέρον για την ποιητική ανθολογία ανανεώθηκε ως ξενόφερτο λαχταριστό φρούτο, με ανθολογίες «ελληνικής ποίησης» που κυκλοφόρησαν στο εξωτερικό προσφέροντας ποιητές και πεζογράφους, έλληνες και ξένους, νέους και παλαιότερους, σε ελκυστικά «πακέτα κρίσης», όπως η ανθολογία Austerity Measures: The New Greek Poetry (Penguin Books, 2016) της ελληνίστριας του Πανεπιστημίου Κολούμπια Κάρεν Βαν Ντάικ, η οποία κυκλοφόρησε αργότερα και στα ελληνικά από την Αγρα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
