Μείζον σημείο τομής της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, η κρίση του 2010 έδωσε το επιστημονικό έναυσμα για μια επανεξέταση της διαδρομής της οικονομίας της χώρας. Αρχικά επρόκειτο για μελέτες εστιασμένες στο ζήτημα των αιτίων της χρεοκοπίας, πλέον όμως παρατηρείται η ανάδυση αναλύσεων με αναφορά στη μακρά διάρκεια: οι Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις (εκδ. Gutenberg) του Γιώργου Δερτιλή επισκοπούν δύο αιώνες, από το 1821 ως το 2016, ο Πλούτος της Ελλάδας (εκδ. Πατάκη) του Κώστα Κωστή την εκατονταετία από τους Βαλκανικούς Πολέμους ως τις μέρες μας. Σε παρόμοιο ανάπτυγμα κινείται Η ελληνική οικονομία μετά το 1950 (εκδ. Τράπεζας της Ελλάδος) του πρόσφατα αφυπηρετήσαντος καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Χρυσάφη Ιορδάνογλου, πρώτος τόμος μιας τρίτομης έκδοσης που θα καλύψει ολόκληρη τη μεταπολεμική περίοδο ως τα χρόνια του Μνημονίου.
Καρπός πολύχρονης έρευνας, το βιβλίο του Ιορδάνογλου συνιστά έργο αναφοράς: αποτελεί ταυτόχρονα πανόραμα της μετεμφυλιακής οικονομίας με ευμέγεθες εισαγωγικό, περιγραφικό και ερμηνευτικό πλαίσιο, κατανοητό από τον μέσο αναγνώστη, όπως και εξειδικευμένα μέρη και άφθονα στατιστικά δεδομένα. Βασικά οικονομικά μεγέθη, έσοδα, δαπάνες, ρυθμιστική νομοθεσία, κοινωνική πολιτική διερευνώνται διεξοδικά. Η γενική εικόνα που προκύπτει επιβεβαιώνει τις γνώσεις μας για την περίοδο 1950-1973, αλλά ενίοτε και τις διορθώνει: ο ρυθμός ανάπτυξης επί δικτατορίας (1967-1974), για παράδειγμα, αγγίζει το 7,6%, κατά τι μικρότερος του 7,8% των αμέσως προηγουμένων ετών (1961-1966), των οποίων θα πρέπει να θεωρηθεί συνέχεια και συνέπεια, καταρρίπτοντας έτσι τον μύθο για τις μοναδικές οικονομικές επιδόσεις της επταετίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
