Η πενταετία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (2015-2019) προσφέρει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πεδίο προβληματισμού για την ίδια την πορεία της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς και της σχέσης της με τη δημοκρατία. Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος, συλλέγοντας κείμενά του της τελευταίας πενταετίας σε αυτόν τον τόμο, επέλεξε να προκρίνει αυτόν τον άξονα για να μελετήσει την παθολογία της ελληνικής πολιτικής, της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε, τα τελευταία χρόνια, το βασικότερο πολιτικό σύμπτωμα. Είτε αναλύοντας τον συγκεκριμένο σχηματισμό και τις πολιτικές του είτε εντοπίζοντας χρόνιες δυσλειτουργίες του πολιτικού συστήματος, αλλά και της ελληνικής (πολιτικής) κουλτούρας, το κοινό νήμα είναι η δημοκρατική υπόθεση.
Ο συγγραφέας θα υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ως αντιπολίτευση όσο και στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, συνέβαλε στην έκπτωση της δημοκρατικής λειτουργίας, σε μια άτυπα ανελεύθερη, σε κάθε περίπτωση λαϊκιστική υπονόμευσή της, γιατί έγινε ο βασικός πολιτικός φορέας του ανορθολογισμού και του αντιευρωπαϊσμού. Ο λαϊκισμός του, με βαθιές ρίζες περισσότερο σε μια κομμουνιστογενή παράδοση, απείλησε σοβαρά τη δημοκρατική σχέση, όπως τη γνωρίσαμε κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο. Ενας λαϊκισμός του οποίου η τωρινή μετεξέλιξη, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, αναγνωρίζεται, σύμφωνα με τον συγγραφέα, στην κυριαρχία της συνωμοσιολογικής του τροπής. Ο αναγνώστης έχει στη διάθεσή του ένα εξαιρετικά πλούσιο υλικό, ιδιαίτερα σε αυτή τη θεματική, την οποία ο Παπασαραντόπουλος επεξεργάζεται επισταμένα και με την επίκληση και δημιουργική χρήση της σχετικής ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας, προκειμένου να φωτίσει την «ουσία» της ελληνικής λαϊκιστικής ψευδαίσθησης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
