Το Ταξίδι με τον Εσπερο (1946) είναι ένα μυθιστόρημα του Αγγελου Τερζάκη (ήταν τότε 39 ετών) για τις μαγικές αποκαλύψεις της εφηβικής ηλικίας, όπως και για τα κενά που φωλιάζουν αίφνης στις νεανικές ψυχές ενόσω διατηρούν πάντοτε στο εσωτερικό τους ένα σώσμα από το χρυσάφι της αθωότητας. Στη νουβέλα της Ούρσουλας Φωσκόλου Ησυχα να πας (εκδ. Κίχλη), το φωτεινό αστέρι της νύχτας, ο Εσπερος, ταυτίζεται με μιαν υπόσχεση αθωότητας η οποία οδεύει προς το άγνωστο και το αχαρτογράφητο. Αν με τα προηγούμενα πεζογραφικά της βιβλία η Φωσκόλου παραπέμπει μέσω της λογοτεχνικής της φαντασίας σε μια ανοίκεια και δυσανάγνωστη πραγματικότητα, με την καινούργια δουλειά της ανοίγει μια πόρτα στην επιστημονική φαντασία την οποία άνοιξε πρώτος το 1961 ο Στάνισλαβ Λεμ με το μυθιστόρημά του Σολάρις. Είναι μια πόρτα που επιτρέπει τη μετάβαση από τις αστρικές περιπέτειες στην αγωνία για τη μνήμη, τον χρόνο και την ταυτότητα της ύπαρξης, όπως σχηματίζεται σε ένα καινοφανές πλανητικό περιβάλλον.
Το μεγαλύτερο μέρος της νουβέλας μιλάει για τη ζωή στον πλανήτη Γκλίζε, όπου ο Εσπερος, κάτι μεταξύ εταιρείας διαπλανητικών εγκαταστάσεων, κοινωφελούς ιδρύματος και επιστημονικού οργανισμού, έχει υπό την εποπτεία του μια αποικία ιδανικών προδιαγραφών. Μια αποικία που χρησιμοποιεί για το απόλυτο καλό την προηγμένη τεχνολογία, σέβεται βαθιά την οικολογική ισορροπία της οργιώδους βλάστησης και προσφέρει υψηλές παροχές στους πολίτες της, οι οποίοι σπεύδουν να της ανταποδώσουν τα ίσα. Σε έναν τέτοιο κόσμο καλούνται να εγκλιματιστούν η Ολίβια και ο Θάνος μόλις φτάνουν στην Γκλίζε έτοιμοι να απολαύσουν τα μακάρια αγαθά της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
