«Oταν στις 20 Ιανουαρίου ο κινέζος ειδικός λοιμωξιολογίας δρ Ζονγκ Νανσάν αποκάλυψε ότι νέος κορωνοϊός μεταδιδόταν από άνθρωπο σε άνθρωπο και μαθεύτηκαν τα νέα ότι δεκατέσσερις εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας είχαν ήδη προσβληθεί από τον ιό, η πρώτη μου αντίδραση ήταν η έκπληξη, η οποία στη συνέχεια μετατράπηκε σε οργή. Η καινούργια αυτή πληροφορία ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με όσα είχαμε δει και ακούσει πρωτύτερα. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας έλεγαν συνεχώς ότι ο ιός «δεν μεταδιδόταν από άνθρωπο σε άνθρωπο», ότι «ήταν ελεγχόμενος και μπορούσε να αποφευχθεί», ενώ κυκλοφορούσαν ακόμα περισσότερες φήμες ότι στην ουσία επρόκειτο για άλλον έναν κορωνοϊό SARS.
Oταν έμαθα ότι ο μέσος χρόνος επώασης του ιού αυτού ήταν περίπου δεκατέσσερις μέρες, άρχισα με ηρεμία να κάνω έναν κατάλογο με τους ανθρώπους με τους οποίους είχα έρθει σε επαφή τις τελευταίες δύο εβδομάδες, για να δω αν υπήρχε κάποιος κίνδυνος να έχω μολυνθεί. Το τρομακτικό που ανακάλυψα ήταν ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είχα πάει στο νοσοκομείο τρεις φορές για να επισκεφτώ άρρωστους συναδέλφους μου. Στις δύο περιπτώσεις φορούσα μάσκα, αλλά την τρίτη όχι. Στις 7 Ιανουαρίου πήγα σε μια συγκέντρωση που είχε οργανώσει ένας φίλος και μετά βγήκα για φαγητό με την οικογένειά μου. Στις 16 Ιανουαρίου ήρθε ένας τεχνικός στο διαμέρισμά μου για να εγκαταστήσει ένα καινούργιο σώμα θέρμανσης. Στις 19 του μήνα η ανιψιά μου επισκέφτηκε τη Γουχάν από τη Σιγκαπούρη και ο μεγάλος μου αδελφός με τη σύζυγό του μας έβγαλαν για φαγητό, μαζί με τον δεύτερο αδελφό μου και τη σύζυγό του. Το καλό με τις φήμες για τον SARS που κυκλοφορούσαν τότε ήταν ότι, κάθε φορά που έβγαινα έξω, φρόντιζα να φοράω μάσκα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
