«Οίκημα», «εργαστήριον», «επιχείρησις». Στη γενική τους χρήση είναι όροι οι οποίοι στην Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ. δηλώνουν χώρους συνήθους εμπορικής λειτουργίας. Σε άλλα συμφραζόμενα, όμως, περιγράφουν τον τόπο όπου ασκούνταν ο επ’ αμοιβή έρωτας: είτε σε μεγάλα, λαβυρινθώδη κτίρια με εσωτερική διαρρύθμιση είτε σε μικρά κατά παράταξη δωμάτια προσβάσιμα απευθείας από τον δρόμο, τα «οικήματα» συνιστούν τόπο συνευρέσεων. Το γεγονός ότι κατονομάζονται ως «εργαστήρια», όπως και οι κανονικές εργασιακές δομές της πόλης, σηματοδοτεί για τον ιστορικό του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια Εντουαρντ Κοέν πως η δραστηριότητα γίνεται αντιληπτή στο ίδιο οικονομικό συνεχές με τις υπόλοιπες, ενώ η ηθική ποιότητα της πρακτικής δεν στιγματίζεται. Ο αγοραίος έρωτας στην αρχαία Αθήνα (εκδ. Διόπτρα) αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιδιάβαση στο τοπίο της πορνείας, η οποία αναδεικνύει πλήθος οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών πτυχών της εποχής.
Εξαγορά σωμάτων
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
