Το 1353 επτά γυναίκες και τρεις άνδρες καταφεύγουν σε μια βίλα έξω από τη Φλωρεντία για να σωθούν από την επιδημία της Μαύρης Πανούκλας. Εκεί για να παρηγορηθούν και να καταπολεμήσουν την οικειοθελή τους απομόνωση αφηγούνται διάφορες χαριτωμένες ιστορίες. Αυτές συνθέτουν το κλασικό Δεκαήμερο του Βοκκακίου που ενέπνευσε πολλούς, ανάμεσα σε άλλους και τον Τζέφρι Τσόσερ, που έγραψε το επίσης κλασικό έργο Οι θρύλοι του Καντένμπουρι.
Οι πάντες αναφέρονταν ως πρόσφατα στις ιστορίες που αφηγείται ο Βοκκάκιος και μόνο τώρα, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, γίνεται μνεία στις εισαγωγικές σελίδες του βιβλίου, όπου με ανατριχιαστικό, για την εποχή, ρεαλισμό ο συγγραφέας περιγράφει τις συνέπειας της πανούκλας από την οποία είχε πεθάνει και ο πατέρας του. Ετσι, οι ιστορίες του λειτουργούν και ως ένα είδος αντίδοτου στον θάνατο που σκόρπισε η φοβερότερη επιδημία που γνώρισε η Ευρώπη. Η πανούκλα αυτή (ο Μαύρος Θάνατος), που διήρκεσε με διακυμάνσεις από το 1348 ως το 1353, εξόντωσε το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ευρώπης. Και βέβαια άλλαξε τον κόσμο, αφού μολονότι εμφανίστηκε κατά την πρώιμη Αναγέννηση διέλυσε τον κοινωνικό ιστό των πόλεων και επιβράδυνε τον ιστορικό βηματισμό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
