Γνώση και ερεθίσματα

Τέτοια βιβλία είναι πάντοτε απαραίτητα, όχι για να ελέγξουμε τι ήδη γνωρίζουμε αλλά για να εμπλακούμε στην περιπέτεια των όσων δεν γνωρίζουμε. Το συγκεκριμένο βιβλίο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου – καθόλου απρόσμενο στην περίπτωσή του, αντιθέτως, θα έλεγε κανείς ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να το εκδώσει – είναι σημαντικό επειδή αποτελεί την πρώτη ιστορία της ισπανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα που γράφεται στα ελληνικά. Φαίνεται εμπεριστατωμένη, συνεκτική και με ελκυστικό τρόπο διαρθρωμένη. Προσφέρει, αφενός, ταξινομημένη γνώση και, αφετέρου, πολλά ερεθίσματα για περαιτέρω εμβάθυνση σε καλλιτεχνικά κινήματα και μεμονωμένους εκπροσώπους μιας από τις σπουδαιότερες εθνικές λογοτεχνικές παραδόσεις της οικουμένης, από τον Γκαλδός, τον Ουναμούνο και τον Χουάν Ραμόν Χιμένεθ ως τον Λόρκα, τον Βιθέντε Αλεϊξάντρε και τον Καμίλο Χοσέ Θέλα. Το βιβλίο χωρίζεται σε επιμέρους ενότητες. Μεταξύ αυτών: Δέκατος ένατος αιώνας. Μεταίχμιο, μετάβαση προς τον εικοστό. Η εμβληματική ποιητική «Γενιά του ’27». Η λογοτεχνία υπό το κράτος της σκληρής πολιτικής και εκκλησιαστικής λογοκρισίας, λόγω του φρανκικού δικτατορικού καθεστώτος. Οι (αυτο)εξόριστοι συγγραφείς. Η κατάσταση από το 1975 ως τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Η σημερινή εποχή. Κάθε ενότητα συνοδεύεται από λογοτεχνικό παράρτημα (δίγλωσσο) με ενδεικτικά κείμενα (πεζά, ποιητικά, θεατρικά, δοκίμια) που αναδεικνύουν το έργο των εξεταζόμενων δημιουργών. Ανθολογούνται, εν προκειμένω, εξήντα τρεις συνολικά, από τη Ροσαλία ντε Κάστρο μέχρι τη Σάρα Μέσα, και από τον Λεοπόλδο Αλας μέχρι τον Μανουέλ Βίλας. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μεταφραστής και συγγραφέας, έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι η λογοτεχνία είναι ένα φαινόμενο «χαώδες και πολύσημο», μας χαρίζει έναν ουσιαστικό οδηγό.