«Ή θα χύσετε αίμα ή θα χυθεί το αίμα σας» λέει στον αστυνόμο Νεβζάτ μπέη ένας αντίπαλός του προς το τέλος του μυθιστορήματος Η φυλή (εκδ. Πατάκη). Ο πρωταγωνιστής του συγγραφέα Αχμέτ Ουμίτ, έντιμος αστυνομικός σε μια σύγχρονη Κωνσταντινούπολη της οποίας η πληθυσμιακή σύνθεση και οι μορφές εγκλήματος αλλάζουν, βρίσκεται αυτή τη φορά σε αδιέξοδο εξαιτίας μιας σειράς φόνων που φαίνεται να σχετίζονται με Ασσύριους χριστιανούς. Δεξιοτεχνικά, όμως, ο Ουμίτ παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα πιο σύνθετο τοπίο, από το οποίο τελικά αναδύεται το πρόσφατο παρελθόν της Τουρκίας: το βαθύ κράτος, ο ακήρυκτος πόλεμος με το κουρδικό PKK, τα διαπερατά για τις δυνάμεις ασφαλείας όρια του νόμου, τα εγκλήματα στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας, η διαπλοκή με τις συμμορίες των ποινικών. Ολα αυτά ανεβαίνουν στην επιφάνεια και βυθίζονται, εμφανίζονται υπαινικτικά, στην πορεία της υπόθεσης, παρουσιάζονται από χαρακτήρες όχι εντελώς αξιόπιστους, μια και δύσκολα μπορούν να ειπωθούν ανοικτά. Εκείνο όμως που ο Ουμίτ και οι ήρωές του, ο Νεβζάτ, ο Αλή, η Ζεϊνέπ, υποδηλώνουν είναι πως πρόκειται για γεγονότα γνωστά στη σύγχρονη Τουρκία, επαρκώς αποσιωπημένα και ευτάκτως σπρωγμένα κάτω από το χαλί. (Ισως η πιο σαρκαστική και κοφτερή σκηνή του βιβλίου είναι η ομολογία ενός διαρρήκτη, ο οποίος δέρνεται από αστυνομικούς, προκειμένου να γλιτώσει το ξύλο: «Μα την αλήθεια, δεν είμαι αριστερός, κλέφτης είμαι».) Αρτιο ως παζλ, σύνθετο ως προς το φόντο του, το μυθιστόρημα του Αχμέτ Ουμίτ αποτελεί αξιοπρόσεκτο δείγμα σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας.