Ηρθε στο ραντεβού μας στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Ψυχογιός, στην οδό Μπενάκη, φορώντας μια κόκκινη γραβάτα που του διάλεξε η τετράχρονη εγγονή του. Η δεύτερη γενιά της εκδοτικής δυναστείας Ψυχογιός, τα τρία παιδιά του, ο Χάρης, ο Νίκος και η Πένυ, έχουν αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης, ενώ η τρίτη γενιά εκκολάπτεται. Στο χέρι του, το κινητό του, το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Bookιές, του εξαμηνιαίου περιοδικού των εκδόσεων Ψυχογιός, και το εκδοτικό πρόγραμμα του οίκου για το επόμενο εξάμηνο. Νέα είσοδος, νέα εκδοτική μετεγγραφή, η Βικτόρια Χίσλοπ, με το μυθιστόρημά της Οσοι αγαπιούνται, με φόντο τον Εμφύλιο. Ο ίδιος μπήκε στον χώρο ως πλασιέ βιβλίων το 1972: «Ηταν η δεκαετία που άνθιζε το βιβλίο. Ερχόταν κόσμος από την επαρχία στην Αθήνα, αγόραζαν διαμερίσματα και ήθελαν βιβλία για να διακοσμήσουν το απαραίτητο σκρίνιο». Η εκδοτική του εμφάνιση γίνεται το 1979 με τέσσερα μεταφρασμένα παιδικά βιβλία, με τη φιλοσοφία ότι «είναι ωραίο να δημιουργείς τους αναγνώστες που θα έχεις στο μέλλον από μικρούς», και πωλούσε βιβλία άλλων με δόσεις ως το 1994, για να έχει ρευστό για να αναπτύξει το εκδοτικό του πρόγραμμα. Στη διάρκεια της κουβέντας μας με τον Θανάση Ψυχογιό, με αφορμή τη συμπλήρωση των 40 χρόνων λειτουργίας των ομώνυμων εκδόσεων, εκείνος δεν απέφυγε τις δύσκολες ερωτήσεις, αποκαλύπτοντας αλήθειες για τον δικό του τρόπο τού επιχειρείν αλλά και την κατάσταση του εκδοτικού κόσμου στην Ελλάδα. Τι είναι αυτό που μας λείπει; «Εκπαιδευμένα στελέχη» απαντά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
