«Την είδα να τρέχει στη μέση του μονοπατιού – ξέφυγε από έναν τοίχο που κατέρρεε· δύο άλλοι σκοτώθηκαν. Ενα τεθωρακισμένο τρένο είχε εκτροχιαστεί, είκοσι τρία φορτηγά είχαν αναποδογυρίσει από την έκρηξη». Στο τοπίο ενός πολέμου που δεν παύει, αν και λέγεται ότι η ειρήνη έχει επέλθει, με μάχες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές εκτελέσεις και την απόλυτη αβεβαιότητα ως φόντο, ένας άνδρας αναζητεί μια γυναίκα. Οι μορφές τους εμφανίζονται και χάνονται στη διάρκεια της περιπλάνησης σε μια γεωγραφία όπου η καταστροφή έχει καταστεί καθημερινότητα. Η Ευρώπη μετά τη βροχή (εκδ. Gutenberg) είναι ένα μυθιστόρημα του Βρετανού Αλαν Μπερνς (1929-2013), το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1965 ανακαλώντας το φάσμα των καταστροφών του 20ού αιώνα και την παρουσία της αόριστης απειλής του Ψυχρού Πολέμου, χρησιμοποιώντας πειραματικές αφηγηματικές τεχνικές (ανάμειξη αφηγητών, αυτόματη γραφή, υπερρεαλιστικά στοιχεία). Ο Μπερνς υπήρξε μέλος μια βραχύβιας βρετανικής αβανγκάρντ συγγραφέων με μικροαστική ή εργατική καταγωγή, οι λογοτεχνικές απόπειρες της οποίας εγγράφονταν στην καλλιτεχνική άνοιξη των 60s. Ως συγγραφέας άσκησε σημαντική επίδραση στον Ιαν ΜακΓιούαν, ο οποίος παρακολούθησε τα μαθήματα δημιουργικής γραφής του στο Πανεπιστήμιο Ιστ Ανγκλια. Εμπνευσμένο από τον ομώνυμο πίνακα του Μαξ Ερνστ, μυθιστόρημα που περιγράφει τη θεμελιώδη βία του σύγχρονου κόσμου και τον άνθρωπο ως έρμαιo δυνάμεων που τον υπερβαίνουν, η Ευρώπη μετά τη βροχή είναι κείμενο ανησυχητικό, το οποίο στη συγκυρία του πολέμου στην Ουκρανία αποτελεί πρόκληση για αναστοχασμό.