«Κάτι καινούργιο στην ιστορία του έρωτα συνέβη πραγματικά στη Γαλλία του 1100: μια πολιτισμική έκρηξη που διακήρυττε το δικαίωμα των εραστών να βιώσουν το πάθος τους παρ’ όλη την αποδοκιμασία της κοινωνίας και της θρησκείας». Η ερωτική αγάπη, το ειδύλλιο, η φλογερή αφοσίωση του άνδρα στη γυναίκα, της γυναίκας στον άνδρα, εντοπίζεται στην εμβληματική περίπτωση της Ελοΐζας και του Αβελάρδου, στις απαρχές του αυλικού έρωτα, υποστηρίζει η αμερικανίδα ιστορικός και πρώην καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Μέριλιν Γιάλομ. Το «Πώς οι Γάλλοι επινόησαν τον έρωτα» δεν σκοπεύει φυσικά να ισχυριστεί επακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του, να αποδώσει δηλαδή αποκλειστικά σε μία κοινωνία την εκ του μηδενός ανακάλυψη της έννοιας. Στην πραγματικότητα επιχειρηματολογεί υπέρ μιας αρχικής τομής στις ευρωπαϊκές νοοτροπίες, η οποία μετά τον 12ο αιώνα εξελίχθηκε βαθμιαία στη Γαλλία σε ιδιαίτερη σύλληψη του έρωτα με διακριτή την προβολή του σαρκικού στοιχείου, την τοποθέτηση της γυναίκας στο προσκήνιο και την ισχύ του ως πεπρωμένου σε σημείο ώστε να υπερβαίνει τις αντιστάσεις της ηθικής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
